77
2.1. Preferencje układu działowo-gałęziowego, który z re-guZy dąży do lokowania swej działalności na obszarach wysoko zainwestowanych jako umożliwjajacych zmniejszenie bezpośrednich nakładów na infrastrukturę techniczno-ekonomiczna i w ten sposób przechwycić rente położenia, zwiększając zagęszczenie tych obszarów.
2.2. Istnienie zasobu surowcowego. Opłacalność eksploatacji zasobu liczona jest bez uwzględniania efektów zewnętrznych, głównie przyrodniczych (woda. powietrze, gleby, lasy), stad podejmowane sa także inwestycje nieopłacalne z ogólnogospodarczego punktu widzenia.
2.3. Personalne powiązania z układem podejmującym decyzje, co jest przejawem '‘patriotyzmu lokalnego" przedstawicieli kręgów decyzyjnych pochodzących z danego terenu.
2.4. Aktualnie obowiązującą doktryna polityki przestrzennej, która może być nakierowana na różne cele, np.: równomierne rozmieszczenie sił wytwórczych, aktywizacje obszarów nierozwinietych, deglomeracje obszarów zagęszczonych, przy czym brak jest możliwości jakiejkolwiek kwantyfikacji stopnia realizacji celów sformułowanych na podstawie tej doktryny.
,2.5. Dążenie do zmiany struktury społeczno-zawodowej regionu w kierunku wzrostu udziału klasy robotniczej kosztem udziału inteligencji.
2.6. Dążenie do realizowania inwestycji prestiżowych, będących "pomnikiem" rozwojowej misji władzy danego szczebla.
3. Inwestycja uruchamia efekty mnożnikowe, które działaj a w
powiązaniach pionowych, wywołując nowe decyzje inwestycyjne w sferze produkcyjnej i pozaprodukcyjnej.