5194416005

Rys. 6.1. Przykładowe możliwości obróbki sposobem toczenia [20]: a) - toczenie wewnętrzne, b) - toczenie zewnętrzne 1 - toczenie wzdłużne, 2 - profilowe, 3 - czołowe

Podstawowe parametry są następujące:

•    prędkość (skrawania):

- 200-600 m/min stopy lekkie,

-120-300 m/min stal i żeliwo,

-1000 m/min i więcej stopy lekkie,

•    posuw - 0,005-0,15 mm/obrót.

Sposób ten pozwala na osiągnięcie dokładności wykonania w 6-5 klasie oraz chropowatości powierzchni Ra = 0,63-0,32 pm, a nawet Ra = 0,16 pm bez zgniotu powierzchniowego kryształów metalu. Tokarki do obróbki bardzo dokładnej powinny mieć: dużą sztywność, szczególnie dokładne łożyskowanie, dokładne wyrównoważenie obracających się mas, bez-wstrząsowe przekładnie, dobre odizolowanie fundamentów od wstrząsów, duże prędkości obrotowe wrzeciona (1000-6000 obr/min), małe posuwy (napęd hydrauliczny lub krzywkowy).

Wytaczanie może występować jako obróbka zgrubna i wykończeniowa. Wytaczanie zgrubne dobieramy w celu usunięciu materiału i powiększenia lub poprawy jakości istniejącego otworu wykonanego metodą toczenia, odlewania bądź kucia. Wytaczanie zgrubne pozwala na przygotowanie otworu do wykończenia (rys. 6.2).

Wytaczanie wykończeniowe ma zapewnić istniejącym otworom wąskie tolerancje wymiaru i położenia oraz niską chropowatość powierzchni. Obróbkę realizuje się z małą głębokością skrawania poniżej 0,5 mm. Obróbka ta pozwala na uzyskanie dokładności odpowiadającej 8-6 klasie i chropowatości Ra = 0.63-0,32. W przypadku użycia tylko jednego ostrza wytaczadłem do obróbki zgrubnej można wykonać wykończeniowe wytaczanie otworów w klasie dokładności ok. 8-9. Podczas wytaczania otworów o małych średnicach należy zwrócić uwagę, aby kąt przyłożenia płytki uniemożliwiał kontakt pomiędzy narzędziem a ścianką wytaczanego otworu.