śladownictwo działań osób dorosłych, potem w zabawę odtwórczą i rozwija się stopniowo w zabawę o charakterze twórczym.
U dzieci 3-letnich sens zabawy polega na samej czynności, dzieci 4-letnie widzą już sens zabawy w samym odtwarzaniu roli, natomiast dla dzieci 5-letnich i starszych sens zabawy polega na podporządkowaniu się prawidłom zabawy, które określone są prawidłami postępowania tych osób, których role dzieci przyjmują na siebie.
Zabawy tematyczne wzbogacają formę mowy, uczą samodzielnego myślenia, rozwijają twórcze zdolności, pcmysłowośó, wyobraźnię, uwagę. Wielu autorów podkreślało też społeczny charakter tego rodzaju zabaw. Stanowią one bowiem szczególny rodzaj praktyki społecznej dzieci - za ich pośrednictwem mogą samodzielnie wymieniać myśli i uczucia oraz jednoczyć się we własnym działaniu, a także przyswoić sobie normy społe-'zno-moralne |9|.
1.3.2. Zabawy konstrukcyjne
M. Przełącznikową do zabaw konstrukcyjnych w ich najszei>-szym znaczeniu zalicza: "...te wszystkie czynności zabawowe, w których wyniku powstaje określony wytwór, niezależnie od tego, 1/ czy ten wytwór zostaje sporządzony z danego rodzaju materiału tylko rękami dziecka, jak np. budowla z klocków, ludzik z plasteliny, czy też zostaje uformowany za pomocą odpowiednich narzędzi, np. babka z piasku (wiaderko, łopatka), rysunek, (ołówek, kredki), itp, 2/ czy dziecko konstruuje swój wytwór z wyobraźni, czy też sporządza go wg określonego wzoru o modelu..." |53 s. 367|.
Ten rodzaj zabaw był przedmiotem wielu badań, na podstawie których określono okres ich pojawiania się w życiu dziecka, a także stadia ich rozwoju. Jakkolwiek zabawy konstrukcyj ne zaczynają się pojawiać w 2 roku życia, to jednak dopiero w okresie przedszkolnym znacznie wzrasta ich liczba.
30