5213062574

wybrane przedmioty i zabawki, które mają pełnió określoną rolę. Zabawy badawcze także posiadają ład wewnętrzny. DzieoKO przede wszystkim musi dostrzec problem, poszukiwać sposobu jego rozwiązania i dostrzec osiągnięty rezultat. Jeżeli którakolwiek z tych reguł zostaje naruszona, zabawa się nie udaje. Jeżeli dziecko nie dostrzeże problemu, nie podejmie zabawy badawczej. Gdy sposób rozwiązania spotkanego przez dziecko problemu zostanie "podpowiedziany" przez dorosłego, to zabawa zostanie popsuta - dziecko nie dojdzie do rezultatu samodzielnie.

Zabawa jak pisze J. Huizinga, "...otacza się tajemnicą wiadomą tylko dziecku...". W trakcie zabawy badawczej dziecka ¹ nie interesuje dalszy świat poza terenem eksploracji i nic, co dzieje się wokół niego, lecz całkowicie pochłonięte jest tym, co w danym momencie je zabsorbowało. W zabawie badawczej dziecko odkrywa "mechanizm świata". Dziecko musi zachowywać się jak badacz, aby odpowiedzieć na zadane "światu" pytanie. Nieświadomie, intuicyjnie trafia na schemat działania, który doprowadza do odkrycia. Potrafi przyjąć drogę właściwą, eliminując niektóre czynności i nie robi tego przypadkowo, gdy powtarza zabawę. Zatem można powiedzieć, że w zabawie badawczej dziecko samo określa jej porządek, stwarza go w trakcie zabawy.

Wprawdzie R. Caillos dodaje do definicji J. Huizingi, że reguła nie jest koniecznym czynnikiem każdej zabawy |5 s. 3061, niemniej okazuje się, że zabawa badawcza mieści się w tej def inic ji .

S. Szuman pisał:

"...Dziecko podejmuje i realizuje czynności zabawowe po prostu dlatego, że do podstawowych jego potrzeb należy być czynnym, poznawać wszystko, co je otacza, wchodzić w kontakt z rzeczami i osobami będącymi w jego zasięgu - działać... Dziecko nie poznaje rzeczy i zjawisk przyglądając się im z daleka, lecz wykonuje najrozmaitsze działania na nich lub za ich pomocą..." j 32 s. 143-144|.

50