5282744226

bardziej obwód jego, natomiast w części centralnej wakuolizacya przyjmuje charakter grubszej, bardziej typowej, połączonej z zanikiem stopniowym stromy jądrowej. Tam zaś, gdzie istnieją jeszcze szczątki stromy, już nie spotykałem zupełnie ziarenek chromatynowych. Nieco bliżej obwodu ziarenka takie istnieją, a sam obwód przedstawia jeszcze strukturę normalną (fig. 3 tab. I). Z postępem wpływu braku tlenu, stroma jądrowa zanika coraz bardziej i zawsze w kierunku odśrodkowym i makro-nukleus w części swojej centralnej przedstawia szereg drobnych wakuoli, oddzielonych od siebie bardzo cienkiemi ścianami stromy jądrowej. Po 48 godzinach od początku doświadczenia wa-kuole części centralnej makronukleusa zlewają się, tworząc niewielką ilość bardzo obszernych wakuoli (fig. 4 tab. 1) lub też jedną centralną otoczoną drobnemi (fig. 5 tab. I). W tern sta-dyum spotykałem w niektórych przypadkach słaby zanik chro-matyny i w samym obwodzie jądra (fig. 6 tab. 1). Różnice indywidualne są często silnie zaakcentowane. Niekiedy po 48 godzinach pobytu wymoczków w warunkach atlenowych, spotykałem słabą zaledwie wakuolizacyę jądra.

Po 72 godzinach makronukleus przedstawia jedną wielką wakuolę, otoczoną ze wszech stron ścianą chromatynową zawsze

0    różnej grubości (fig. 8 tab. I). W części cieńszej zaczyna się proces definitywnego zaniku makronukleusa. Zwykle po 72 godzinach w wakuoli wykrywałem ziarenko lub częściej pałeczkę barwiącą się na czerwono za pomocą B i o n d i - E h r 1 i c h'a (fig. 7, 8 Tabl. I). Obwód jądra przedstawia w części grubszej strukturę normalną i tu i owdzie wykrywałem w niej ziarenka oksychromatynowe. W niektórych razach w tym czasie ściana jądrowa pękała, prawdopodobnie pod wpływem ciśnienia wakuoli (fig. 7 Tabl. I).

Zanik makronukleusa postępuje teraz już szybkim krokiem

1    już po 96 godzinach jesteśmy zwykle w obecności nieforemne-go fragmentu ściany jądrowej (fig. 9 tab. I). Barwienie za pomocą Biondi-Ehrlich’a wykazuje jedynie obecność bazychromaty-ny. Oksychromatyna zanikła zupełnie. Nie obserwowałem też nigdy na bardzo licznych preparatach pałeczek lub ziarenek, jakie obserwowałem po 72 godzinach wewnątrz wakuoli centralnej (fig. 7, 8 tab. I). Taką redukcyę makronukleusa spotykałem u trupów, po 96 bowiem godzinach, jakiem już zazna-