5282744230

197

Badania skrawków wykazało, że zmiany morfologiczne w aparacie jądrowym oraz cytoplazmie są identyczne ze zmianami jakie obserwowałem w pierwszej seryi doświadczeń. W bardzo nielicznych jedynie przypadkach po 48 godzinnym pobycie w atmosferze wodoru cytoplazma przedstawiała daleko silniejszą wakuolizacyę (fig. 12, tab. 2). Po 72 godzinach wakuolizacyi cytoplazmy nigdy nie obserwowałem.

Makronukleus ulega wakuolizacyi i stopniowemu zanikowi w sposób zasadniczo podobny do tego, jaki obserwowałem w pierwszej seryi doświadczeń. Po 72 godzinnym pobycie w atmosferze wodoru w niektórych przypadkach obserwowałem w łonie makronukleusa 3 większe wakuole. oddzielone jedna od drugiej względnie silnie zaakcentowaną ścianą chromatynową (fig. 13, tab. 2). Makronukleus pozatem, co nie jest dobrze widoczne na tej figurze, stracił równomiernie na całej powierzchni substan-cyę chromatynową i słabo chwytał barwniki. W tym okresie zwykle spotykałem w wakuoli makronukleusa pałeczkę barwiącą się na czerwono za pomocą Biondi-Ehrlich’a (fig. 13, tab. 2) jakie obserwowaliśmy na fig. 7 i 8. Po 96 godzinach w atmosferze wodoru, makronukleus również redukuje się do małego fragmentu, nie wykazując zupełnie oksychromatyny.

Mikronukleus i tu traci kontakt z makronukleusem i emigruje w głąb cytoplazmy.

W rozwoju każdej kultury wymoczków na pożywce Sianowej liczyć się musimy z dwoma czynnikami ujemnymi: l-o z wydzielaniem pewnych, aczkolwiek niewielkich, ilości H.,S oraz 2-o z intoksykacyą bakteryalną. W moich doświadczeniach należało mieć do czynienia z jednym czynnikiem decydującym.

Zważywszy jednak, że usunąć z kultur tych czynników nie można, należało przekonać się czy nie wywierają one, i ewentualnie w jakim stopniu, wpływu na organizm wymoczków w warunkach atlenowych, oraz czy zmniejszając jeden choćby z tych czynników, a mianowicie H.>S, nie można ewentualnie przedłużyć w jakikolwiek bądź sposób życia kultury.

W warunkach aeracyi normalnej, H₃S kultury nie ma żadnego wpływu na organizm wymoczków. Doświadczenia wykazują, że czynniki te decydującego wpływu nie wywierają również i na zmiany morfologiczne organizmu w warunkach atlenowych.