Rozdział 7
Każdy poradnik dla dyplomantów stwierdza, że konstrukcją pracy dyplomowej rządzą dwie podstawowe zasady: ciągu wynikania i układu hierarchicznego. Oznacza to, że rozdział następny powinien być kontynuacją poprzedniego, a poprzedni stanowić podstawę następnego, a ponadto, że praca powinna być hierarchiczne rozczłonkowana. To ostatnie odnosi się zarówno do całości, rozdziałów, jak i podrozdziałów.
Typową kompozycję pracy dyplomowej wyróżniają trzy wyraźne części:
■ wprowadzenie do problemu rozważanego w pracy z komentarzem
dotyczącym jego miejsca na tle znanych rozwiązań;
■ rozwinięcie tematu uwzględniające opis przyjętej metody badań;
■ opis procesu rozwiązywania zadania przez dyplomanta wraz z wynikami.
Zwykle układ ten jest poprzedzony wstępem i uzupełniony zakończeniem.
Treść wstępu omówimy w dalszej części niniejszego rozdziału. W zakończeniu zaś autor omawia i komentuje wyniki swych badań.
Wymogi redakcyjne wymagają, by kompozycja ta była uzupełniona o pewne elementy formalne, ułatwiające kontakt z dziełem potencjalnemu czytelnikowi lub pozwalające bibliotekarzowi na opracowanie informacji o tym dziele i jego składowanie, odszukiwanie czy wreszcie katalogowanie.
W efekcie strukturę pracy najczęściej stanowią:
■ spis treści;
■ wstęp;
■ kilka rozdziałów merytorycznych, opartych na własnych badaniach wspartych danymi z literatury; wśród nich winien znaleźć się rozdział wprowadzający w problematykę badań i ustosunkowujący się do literatury problemu, opis przyjętych metod badawczych, a także opis badań;
■ rozdział przedstawiający wyniki badań, uogólniający je lub referujący wnioski będący w zasadzie zakończeniem;
■ zakończenie;
■ wykaz literatury (bibliografia);
■ załączniki, jeśli autor uważa to za konieczne.
96