5439978967

przegląd elek

Doświadczenia na zerwanie i zginanie, powtarzane wielokrotnie i z tym samym skutkiem, upoważniają nas do twierdzenia, że spoina wykonana taniemi elektrodami, z otuliną według podansgn niżej składu, jest wytrzymalsza, jeżeli chodzi o blachę żelazną 1,5 mm grubości, od samego ma* lerjału spawanego, może więc w zupełności zastąpić drogą elektrodę fabryczną.

Materjały, wchodzące w skład otuliny elektrod, jakie-nu wykonywaliśmy powyższe próby, są następujące:

100 g szlamkredy,

20 ,, grafitu,

18 „ szkła wodnego,

125 „ wody.

Szkło wodne należy rozpuścić w wod/ie i płyn otrzy-many wlać do szlamkredy i grafitu, uprzednio dobrze wymieszanych. Otrzymuje się w ten sposób po wymieszaniu gęsty płyn. Drut, zanurzony i po wyjęciu wysuszony, otrzymuje trwałą, jasno - szarą otulinę, grubości ok. 0,3 mm.

Rys. 2.

Rys. 2 przedstawia osiem próbek blachy stalowej 1,5 ^mrn* o spiłowanej spoinie, zerwanych obok spoiny w znacz-^nei odległości, 10 — 15 mm.

Rys. 3 przedstawia pięć próbek, o grubości od 3 do 5 ^rłlrn* spojonych elektrodami otulonemi o podanym wyżej kładzie otuliny, a rys. 4 — podobne cztery próbki, z któ-^rych dwie lewe pękły na spoinie.

Próby z blachami 1,5 mm dały więc wyniki nadspo-^2,ewanie dobre, co, być może, przypisać należy też spe-^c)alnej konstrukcji transformatorów, zastrzeżonej w Urzę-^Zle Patentowym przez „Elektrobudowę", dozwalających na

TROTECHNICZNY

układanie tak silnych spoin. Wytrzymałość spoiny, ok. 100% wytrzymałości materjału macierzystego, jest wynikiem, którego nawet najwięcej przereklamowanemi przyrządami do spawania nie daje się osiągnąć, np. przy spawaniu w wodorze.

Rys. 3

Próby wytrzymałości spoiny na. zginanie przy blachach 3 — 4 i 5 mm w połączeniu na styk z ukosowaniem i bez ukosowania dawały również wyniki zadawalniające, lecz początkowo bardzo wiele prób było nieudanych, tak, iż przypuszczać można, że przedstawione tu próbki na rys. 4 świadczą o wartości spoin, wykonanych samodzielnie. Spoina jest miękka, daje się łatwo obrabiać pilnikiem i wytrzymuje poważne naprężenia. W wielu wypadkach przy doświadczeniach pękała nie spoina, lecz materjał macierzysty ściśle przy spoinie, t. j. w miejscu najwięcej uszkodzonem przez temperaturę spawania.

Zagadnienie elektrod otulonych jest wielkiej wagi w dziedzinie spawania łukowego; od udoskonalenia elektrod lub otuliny zależy postęp i dalszy rozwój spawania łukiem.

Rys. 4

Poza pracami, prowadzonemi w wielkich zakładach metalurgicznych nad wyrobem elektrod otulonych, niezbędne są prace nad wyrobem elektrod łanich dla rozszerzenia i uprzystępnienia spawania elektrycznego najmniejszym pracowniom ślusarskim lub kowalskim.