5378219390

Część II Życie od środka

złoże glinowe zawierające Mo-99 umieszcza się w czymś w rodzaju kolumny chromatograficznej. Powstający z rozpadu Mo-99 Tc-99m stosunkowo słabo wiąże się z glinem. Przemywając kolumnę roztworem soli uzyskuje się z niej tyle technetu ile jest w danym momencie potrzebne.

Detekcja promieniowania

Do detekcji promieniowania y przy obrazowaniu z zastosowaniem znaczników izotopowych najlepiej nadaje się zestaw liczników scyntylacyjnych zorganizowanych w formie tzw. kamery gamma.

Licznik scyntylacyjny składa się ze: i) scyntylatora (roztwór lub kryształ), ii) fotopowielacza i iii) układu elektronicznego zliczającego błyski. Kwant y (czerwona strzałka) trafiający do scyntylatora wywołuje w nim powstanie rozbłysku światła (zielona strzałka). Część fotonów powstałych podczas rozbłysku trafia na fotokatodę wybijając z niej jeden lub więcej elektronów (purpurowe linie). Różnica napięć pomiędzy kolejnymi dynodami przyspiesza wybite elektrony na tyle, że po zderzeniu z dynodą każdy z nich wybija 2 lub więcej elektronów wtórnych - sygnał ulega wzmocnieniu. Wzmocniony strumień elektronów trafia na elektrodę zbierającą, która przekazuje powstający prąd do układu elektronicznego zliczającego poszczególne impulsy prądowe. Taki układ scyntylatora i fotopowielacza zdolny jest do zarejestrowania pojedynczego kwantu y.

Aby móc zarejestrować promieniowanie y pochodzące z różnych części badanego obiektu pojedyncze detektory łączy się w matrycę detektorów. Matryca taka może zawierać nawet kilka tysięcy detektorów. Detektory w matrycy ułożone są najczęściej heksagonalnie. Taka konfiguracja pozwala uzyskać lepszą rozdzielczość obrazu niż konfiguracja z detektorami w narożach kwadratu. Właśnie taka matryce detektorów nazywa się kamera gamma.

Kwanty y powstające podczas rozpadu znacznika promieniotwórczego poruszają się we wszystkich kierunkach i wpadają do scyntylatora pod różnymi kątami. Powoduje to znaczne pogorszenie jakości uzyskanego obrazu. Dla wyeliminowania tego zjawiska pomiędzy badanym obiektem i kamerą gamma umieszcza się tzw. kolimator. Jest to układ przecinających się przegród równoległych do osi widzenia kamery i wykonanych z materiału silnie pochłaniającego promieniowanie y. Powstaje w ten sposób zestaw pustych w środku graniastosłupów stykających się z sobą. Kwanty biegnące pod zbyt dużym kątem do osi kamery zostają pochłonięte przez