Część IV: Życie od środka
iii. kąt rozwarcia < 90° i wektor momentu magnetycznego jest antyrównoległy do zewnętrznego pola
Oś każdego stożka precesyjnego jest równoległa do zewnętrznego pola. W stałym polu magnetycznym możliwe sa tylko stany i) i iii). Poza orientacja wektora precesji różnią się one ponadto poziomami energetycznymi.
)
W wyniku uporządkowania momentów magnetycznych pojawia się wypadkowy wektor namagnesowania próbki. Dochodzi również do uzgodnienia częstotliwości (ale nie fazy) ruchów precesyjnych sąsiednich protonów.
Jeżeli na taką próbkę zadziałamy zmiennym polem magnetycznym prostopadłym do pola głównego o częstotliwości równej częstotliwości precesji, to wystąpi zjawisko rezonansu: momenty magnetyczne zmienią charakter ruchu precesyjnego. To dodatkowe pole magnetyczne pochodzi od fali elektromagnetycznej o częstotliwości radiowej, RF (ang. Radio Freąuency) i ma postać krótkotrwałego impulsu.
Podczas trwania impulsu zachodzą 2 zjawiska:
■ fazy ruchu obrotowego sąsiednich protonów ulegają uzgodnieniu (koherencji). W efekcie koherencji pojawia się nowy, wirujący wektor magnetyzacji Mt prostopadły do linii sił głównego pola magnetycznego. Sumowanie tego wektora z wektorem magnetyzacji podłużnej Ml prowadzi do powstania wypadkowego wektora magnetyzacji M odchylonego od kierunku pola głównego o kąt 0.
17