544443506

7

Sterownik części sprzętowej stanowi zbiór funkcji wykorzystywanych przy komunikacji z przyrządem takich jak programowanie nastaw, wyzwalanie pomiaru, odbiór wyników, wyświetlanie wyników.

Cechą wirtualnego przyrządu pomiarowego jest funkcjonalna elastyczność i rekonfigurowalność. Umożliwia to stworzenie na bazie danego sprzętowego bloku funkcjonalnego szerokiego zbioru przyrządów wirtualnych realizujących różnorodne funkcje i redukcję kosztów przyrządów oraz skrócenie czasu ich opracowania i dalszych modyfikacji.

5.4. Interfejsy systemów pomiarowych

Sterowanie pracą każdego systemu pomiarowego, a także przesyłanie informacji pomiarowych, odbywa się za pośrednictwem systemu interfejsu. Jest to układ komunikacyjno-infonnacyjny systemu pomiarowego. Obowiązuje w nim ustalony zbiór reguł obejmujący ch zasady zarządzania systemem pomiarowym przez kontroler, a także ustalających sposób kodowania informacji i jej przesyłania. W szczegóhiości reguły te określają parametiy elektiyczne sygnałów i metody transmisji, protokoły komunikacyjne i metody kodowania sygnałów, wymagania mechaniczne na gniazda połączeniowe i rozmieszczenie w nich poszczególnych sygnałów. Ze względu na rodzaj transmisji interfejsy możemy podzielić na szeregowe i równolegle.

W interfejsie szeregowym poszczególne bity danego słowa przesyła się kolejno, bit po bicie. Ze względu na niskie koszty okablowania, gdzie wykorzystuje się tylko dwa lub trzy przewody, interfejsy szeregowe stosuje się przy przesyłaniu sygnałów na duże odległości. Najbardziej znanym interfejsem szeregowym jest wykorzystywany powszechnie do komunikacji pomiędzy komputerem a urządzenia peryferyjnymi interfejs RS-232C oraz jego zmodyfikowana wersja RS-485. Interfejs ten jest wykorzystywany w systemach pomiarowych, gdzie nie jest wymagana duża szybkość działania, a istotny jest niski koszt.

W interfejsach równoległych przesyłaną informację dzieli się na słowa (np. po 8 lub 16 bitów). Wszystkie bity danego słowa przesyła się jednocześnie (równolegle), natomiast poszczególne słowa przesyłane są szeregowo, jedno po drugim. Dzięki temu transmisja równoległa jest znacznie szybsza od szeregowej. Wadą interfejsów równoległych jest większy koszt okablowania - każdy bit danego słowa wymaga oddzielnej linii. W systemach pomiarowych interfejsy równolegle są najczęściej stosowane w systemach modułowych, gdzie odległości między modułami umieszczonymi w kasecie są bardzo małe i gdzie wymagana jest duża szybkość działania np. interfejs CAMAC, VXI. Również interfejsem równoległym jest stosowany powszechnie w systemach pomiarowych interfejs GPIB.

5.4.1. Interfejs RS 232C

Standard interfejsu RS-232 został określony już w 1962 roku. Jego poprawioną wersję RS-232C zdefiniowano w 1969 roku.

W standardzie RS-232 określono sposób połączenia urządzeń w celu szeregowego przesyłania danych. W skład ogólnej struktury układu transmisyjnego wchodzą dwa urządzenia końcowe dla danych DTE (ang. Data Terminal Eąuipment) np. komputery połączone kanałem teletransmisji. Ponieważ bezpośrednie połączenie takich urządzeń z kanałem teletransmisji jest niemożliwe, wykorzystuje się dodatkowe urządzenia komunikacyjne dla przesyłu danych DCE (ang. Data Communication Eąuipment)