W krańcowych przypadkach minikomputer może pracować jako kalkulator ze stałym programem, zapisanym nawet w pamięci stałej* Do tego typu' pracy przystosowane są również najnowsze minikomputery takie jak NOVA, SUPER-NOVA, PDP-11 i inne.
W chwili projektowania systemu można zakładać jednocześnie, że minikomputer jest maszyną uniwersalną, tzn. umożliwiającą programową realizację bardzo szerokiej klasy algorytmów, przy czym jego właściwości organizacyjne /zwłaszcza możliwość modularnego zestawienia różnych konfiguracji hard- i software#u/ pozwalają na łatwe dostosowywanie do potrzeb użytkownika* Po określeniu tych potrzeb, opracowaniu programów itd. należy jednak liczyć Bię z tym, że tak ukierunkowany minikomputer nie będzie pracował równie zadawalająco dla użytkowników z innej klasy zasto-dowań.
Zasadniczą cechą stylu projektowania i wytwarzania minikomputerów jest fakt, że producent dąży do minimalizacji bezwzględnej ceny minikomputera, nie zaś maksymalizacji mocy obliczeniowej, możliwości w zakresie wieloprogramowania itd., a nawet nie do minimalizacji przeliczeniowej ceny maszyny /mierzonej np. w dolarach za 1 operację na sekundę/. Jednym z najważniejszych czynników obniżających cenę jest właśnie omówiona wyżej możliwość przerzucenia części wysiłku związanego z oprogramowaniem na projektantów i użytkowników systemu. Ponadto minima-lizację ceny uzyskuje się przez:
- prawdziwie masową produkcję minikomputerów, mierzoną setkami sztuk jednego typu w skali rocznej;
- stosowanie rozwiązań technicznych i technologicznych raczej nie złożonych i nowatorskich, ale prostych, sprawdzonych w praktyce i umożliwiających masową produkcję;
- w szczególności przez prostotę języka wewnętrznego maszyny, rezygnację z automatycznych operacji zmienno-przecinkowych, stałoprzecinkowych dużej precyzji, nawet stałoprzecinkowych operacji mnożenia i dzielenia.
W rezultacie, ceny minikomputerów osiągają poziom 2 - 3-krotnie niższy od cen równoważnych małych konfiguracji maszyn uniwersalnych, należących do rodzin maszyn, takich jak: IBM System /360 /patrz również p. 2 niniejszego artykułu/.
2. Minikomputery w systemach teleprzetwarzania
o strukturze hierarchicznej
W początkowym stadium współpracy cyfrowej techniki obliczeniowej i teletransmisji, każda z tych dziedzin usiłowała pozostać w kręgu swoich dotychczasowych rozwiązań* Tak więc specjaliści od maszyn cyfrowych usiłowali dążyć do tego, by urządzenia służące do teletransmisji danych "były widziane” przez maszynę cyfrową dokładnie tak, jak inne, lokalne urządzenia zewnętrzne* Ze swej strony specjaliści od spraw teletransmisji włożyli wiele wysiłku w projektowanie sieci teletransmisji danych cyfrowych tak, by wykorzystać w możliwie pełnym stopniu istniejące już łącza telefoniczne czy telegraficzne oraz znane już kody i sposoby organizowania transmisji*
Ewolucja systemów teleprzetwarzania przebiegała w trzech kierunkach: 1* doskonalenia sanych maszyn cyfrowych /prace nad ich technologią, organizacją, konstrukcją i oprogramowaniem podstawowym, a także nad językami i technikami programowania/;
2. doskonalenia organizacji i parametrów technicznych Bieci teletransmisji danych;
3. doskonalenia urządzeń końcowych systemu.
17