5521243603

Metformina zastosowana w leczeniu cukrzycy w monoterapn powoduje obniżenie stężenia HbAlc o 1-2% oraz znamienne obniżenie stężenia glukozy na czczo. Jej stosowaniu w monoterapii zwykle nie towarzyszy hipoglikemia [13]. Efekty działania leku są proporcjonalne do stosowanej dawki. Zalecaną maksymalną dawką dobową jest 3g w trzech dawkach podzielonych, przyjmowanych podczas posiłku [16-22], Terapia metforminą nie powoduje przyrostu masy ciała, a nawet ułatwia jej redukcję [13], Jest lekiem pierwszego rzutu już w chwili rozpoznania cukrzycy i na każdym etapie leczenia w skojarzeniu ze wszystkimi grupami leków hipoglikemizujących, w tym również z insuliną.

szaowa

Ryc. 1. Działanie antyhiperglikemiczne metforminy; IRS-2 - substrat receptora insulinowego, WKT - wolne kwasy tłuszczowe, GLUT-1 - transporter glukozy [15]

Działania niepożądane

Do najczęstszych działań niepożądanych po zastosowaniu metforminy należą zaburzenia czynności układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, utrata apetytu. Przyczyną tych dolegliwości może być fakt, że metformina wchłania się w około 60% w dwunastnicy oraz górnym odcinku jelita cienkiego a pozostała część ulega