niema - co było dla mej znamienne - współpracowała ściśle, w miarę sił i środków, z przemysłem i utrzymywała łączność z gospodarką kraju. Rozwój Akademii Górniczej przerwał jednak wybuch II wojny światowej. W latach 1939-1945 główny gmach AG zajął okupacyjny rząd niemieckiej Generalnej Guberni. Mienie uczelni uległo wówczas kompletnej grabieży i dewastacji. Jedynie dzięki ofiarności pracowników Akademii Górniczej udało się uratować część księgozbioru. Działalność uczelni zeszła do podziemia, a władze rektorskie starały się odzyskać lub stworzyć prowizoryczną bazę lokalową i materiałową. W pierwszych miesiącach 1945 roku Akademia Górnicza była jedyną w kraju zorganizowaną uczelnią techniczną. Stała się ośrodkiem pomocy dla innych wyższych szkół technicznych w Polsce. W jej murach narodziła się Politechnika Krakowska, działająca do 1954 roku pod nazwą Wydziały Politechniczne AG, Akademia Górnicza odegrała również decydującą rolę w tworzeniu Politechniki Śląskiej (23 absolwentów AG to profesorowie tej uczelni) i Politechniki Częstochowskiej, a także przyczyniła się do odrodzenia Politechniki Warszawskiej, zorganizowania Politechniki Wrocławskiej i Politechniki Gdańskiej. W 1947 roku podjęto wewnętrzną uchwałę, by zmienić nazwę uczelni na Akademia Górniczo-Hutnicza. Formalne zatwierdzenie tej uchwały przez władze nadrzędne nastąpiło jednak dopiero w 1949 roku. W 50. rocznicę otwarcia Akademii jej patronem został Stanisław Staszic. Uczelnia otrzymała wówczas swój sztandar,
Stałymi uroczystościami odbywającymi się w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie są:
1) uroczysta inauguracja roku akademickiego,
2) Dzień Edukacji Narodowej,
3) uroczystości górnicze (Dzień Górnika), odbywające się w dniu św. Barbary Patronki Górników (4 grudnia) lub w zbliżonym terminie,
4) uroczystości hutnicze (Dzień Hutnika) odbywające się w dniu św. Floriana Patrona Hutników (4 maja) lub zbliżonym terminie.
2