5654709067

13

Inspiracje katechezy kerygmatycznej w Evangeliigaudium...

nowinę o zbawieniu. Ta zaś rządzi się innymi prawami i przemawia innym językiem"¹.

W celu trafnego uchwycenia zmian, jakie odnowa kerygmatyczna wprowadziła do katechezy, warto wyjaśnić, w jaki sposób jej promotorzy² rozumieli kerygmę. Temu zagadnieniu J. Jungmann poświęci! szósty rozdział wydanej w 1963 roku książki Nasze przepowiadanie wiary w świetle radosnej nowiny^{3 4}. Podsumował w niej całą dotychczasową dyskusję, korygując zbyt nieraz radykalne, wcześniejsze tezy. Odpowiadając na pytanie, czym jest ke-rygma, zauważa, że „kerygma jest pojęciem biblijnym i oznacza dosłownie to, co jest głoszone, odnosi się więc do treści przepowiadania. Obejmuje ona zasadniczo to, co było głoszone przez Chrystusa i co zostało przez apostołów podjęte jako wezwanie: mianowicie, że w Chrystusie przyszło Królestwo Boże na świat i zbawienie dla ludzkości"⁵'. Następnie autor wyjaśnia, co należy rozumieć pod pojęciem „kerygma". „Kerygma oznacza zatem pierwotne przepowiadanie, skierowane wprawdzie na pierwszym miejscu do niewierzących, lecz które stanowić musi także podstawę i jądro jakiegokolwiek późniejszego przepowiadania i pouczenia skierowanego do chrześcijan już wierzących [...]. Jest ona zatem czymś więcej niż nauką, najpierw dlatego, że nie chodzi w niej o wyjaśnienie pewnych pojęć i zasad, lecz przede wszystkim o sprawozdanie z historycznych wydarzeń, po wtóre dlatego, że nie chodzi w niej o coś, co wystarczy tylko przyjąć do wiadomości, lecz o Boże wezwanie i zaproszenie"⁵.

Między kerygmą a katechezą nie było zasadniczo większej różnicy. Kerygma rozumiana jako podanie dobrej nowiny o zbawieniu zawsze stanowiła trzon samej katechezy⁶. Pierwotna kerygma nie zna również rozróżnie-

1

F. ARNOLD, Katecliese aus der Mitte der Heilsgescluclite, „Katechetische Blatter" 81 (1956), s. 229.

2

“Bardziej znanymi przedstawicielami tego kierunku byli: J. A. Jungmann, F. X. Arnold, G. Delcuve, J. Colomb, F. Schreibmayr, K. Tilmann, J. Hofinger. Por. E. ALBERICH, Katecheza dzisiaj. Podręcznik katechetyki fundamentalnej, Warszawa 2003, s. 63. Więcej na temat samego modelu kerygmatycznego katechezy - por. J. CHARYTAŃSKI, W kręgu zadań i treści katechezy, Kraków 1992, s. 169-175; T. PANUŚ, Główne kierunki katechetyczne XX wieku, Kraków 2001, s. 63-81; M. FINKĘ, Pedagogika wiary, Poznań 1996, s. 7-36; A. KLICH, Udział katechezy w kerygmatycznej posłudze Słowa, [w:] Między tradycją a mpółczesnością. I Krajowy Kongres Katechetyczny, Poznań 2008, s. 183-184.

3

J. JUNGMANN, Giaubensoerkiindigung im Lichte der Frohbotschaft, Innsbruck-Wien-Mtinchen 1963.

4

Tamże, s. 59.

5

"Tamże, s. 59-60.

6

^,2Por. T. PANUŚ, Zasada chrystocentryzmu i jej realizacja w polskiej katechizacji, Kraków 2010, s. 139.