5672968903

Propagacja wielodrogowa sygnału radiowego 31

W takiej sytuacji, natężenie wypadkowej fali radiowej w odbiorniku dane jest zależnością, zwaną wzorem Wwiedenskiego [3] :

2>0 GaPz	~in
r	cr

gdzie:

Pj;- moc czynna emitowana przez antenę nadawczą,

Ga - zysk energetyczny anteny na kierunku nadawania, r - odległość pomiędzy antenami,

/- częstotliwość fali radiowej,

h\,h2~ wysokości zawieszenia anten nadawczej i odbiorczej, c - prędkość światła.

Przy wyprowadzeniu równania (4.1) przyjmuje się następujące założenia :

- wysokości zawieszenia anten są niewielkie w porównaniu z odległością między

nimi:

r

-    zyski energetyczne anten nadawczej i odbiorczej dla kierunków nadawania/odbioru obu fal radiowych (bezpośredniej i odbitej) są w przybliżeniu takie same,

-    różnica dróg optycznych obu fal radiowych jest niewielka w porównaniu z długością całej drogi r i jednocześnie jest porównywalna z długością fali X,

-    przy odbiciu fali radiowej od powierzchni Ziemi następuje tylko zmiana jej fazy o k, zaś amplituda pozostaje praktycznie bez zmian .

W oparciu o wzór Wwiedenskiego możliwa jest ocena zależności natężenia fali radiowej w miejscu lokalizacji odbiornika od wysokości zawieszenia obu anten, częstotliwości fali i odległości między antenami. Zależności te, w funkcji wysokości zawieszenia jednej z anten lub częstotliwości fali, mają podobny przebieg (rys. 4.2.a i b). Okresowo powtarzające się minima tych funkcji oznaczają głębokie zaniki sygnału. W przypadku zależności natężenia fali radiowej od odległości, również występują minima oznaczające zaniki (rys. 4.2.c). Jednocześnie, wraz ze wzrostem odległości wypadkowa wartość natężenie pola fali radiowej dąży do zera.