5783291515

zawsze omawiany jest utwór Kłopoty Burka z podwórka Lucyny Krzemienieckiej. Niestety zauważa się sytuację, że utwór ten realizowany jest na kolejnych szczeblach edukacyjnych, a nawet w młodszych klasach szkoły podstawowej. Wystarczy obejrzeć scenariusze na stronie internetowej, by zauważyć jak często dziecko zmuszone jest kolejny raz analizować te same treści. A literatura dziecięca jest przecież tak bogata. Nie popełniajmy błędu wyjaśniając, że przy analizie tego utworu tym razem mamy na myśli inny cel. Można go przecież osiągnąć i wręcz należy na innym przykładzie.

Wnioski:

1)    Dostosowujemy tematykę do wieku dziecka, jego zainteresowań i możliwości rozwojowych.

2)    Tematyka zajęć, wykorzystywana literatura dziecięca musi być różnorodna, bliska dziecku, pisana pięknym językiem.

3)    Prowadząc grupę nie powtarzamy tej samej literatury.

Etap III. Planowanie działalności dziecka

Mamy już cele: kilka, dwa, trzy te najważniejsze; zgromadzone pomoce dydaktyczne, dobraliśmy odpowiednią tematykę. Przystępujemy teraz do planowania działalności dziecka. Tu również bierzemy pod uwagę wiek dziecka, jego możliwości rozwojowe, zainteresowania. Ważne jest, by każdy kolejny etap działań dziecka wypływał z poprzedniego. Całe zajęcie powinno mieć osnowę i oscylować wokół tematyki. Planujemy zajęcie tak, by przeplatać ruch z wyciszeniem. Nie pozwalamy na to, by dziecko zbyt długo siedziało na dywanie, przy stoliku, bądź też miało nieograniczoną swobodę ruchową. Podczas całego zajęcia nauczyciel ma być czujnym obserwatorem działań dziecka. Jeżeli zauważy, że zbyt dużo zaplanował i dzieci zaczynają się nudzić, przestają być zainteresowane tematem powinien natychmiast przerwać zajęcia. Przerwanie zajęć nie może polegać na drastycznym stwierdzeniu Kończymy zajęcia, bo się dzieci nudzicie, lecz w sposób elastyczny i łagodny dokonać krótkiej puenty. To czego nie udało nam się zrealizować przekładamy na kolejne zajęcia, ranek czy zajęcia popołudniowe.

Wnioski:

1) Planujemy działalność dzieci stosując przemienność elementów statycznych z elementami

2) Cała jednostka metodyczna powinna mieć ciekawą osnowę i wypływać z tematyki zajęć.

3) Nie przedłużamy zajęć, nie realizujemy sztywno zaplanowanych celów, lecz jesteśmy bacznymi obserwatorami, doradcami dziecka, a w sytuacjach tego wymagających modyfikujemy zajęcia. Takie przerwanie zajęć świadczy o świadomości pedagogicznej nauczyciela.

Uwagi końcowe

Planując zajęcia z dziećmi stosujemy różnorodny zapis - Sytuacje edukacyjne lub tradycyjne Konspekty zajęć. W każdym przypadku należy pamiętać o odpowiedniej strukturze działań. Realizując zajęcia z konkretnej propozycji metodycznej (np. metody W.Sherbom'e, M.Bogdanowicz, E.Gruszczyk-Kolczyńskiej czy techniki C.Freinefa) stosujemy się do zaleceń autora.

Zawsze traktujemy podmiotowo dziecko. Zwracamy się do niego bezpośrednio: powiem Ci, pokażę Ci itp.; unikamy zwrotów Pani Wam powie, Pani pokaże itp.

Odnosimy się do dziecka z szacunkiem i wyrozumiałością. Pamiętamy, że jesteśmy jego przewodnikiem. Jesteśmy jego doradcą i mistrzem. To od nas się uczy i nas naśladuje.