IMG�26

Struktura zawsze jest pojmowana jako pewna całość złożona ze wzajemnie warunkujących się form i zjawisk, z których każde pozostaje w zależności od innych i może być tym. czym jest głównie poprzez swoje relacje z nimi i w stosunku do całości. Istotą struktury jest właśnie owa syntetyczna całość, która umożliwia jej przetransformowywanie się oraz jej samoregulacjc

Cechą najistotniejszą jest to. że właściwości elementów struktury branych oddzielnie różnią się od właściwości ich zbioru jako całości. Ich suma zatem, nie jest tożsama z odbiorem całości zbioru - nie są to połączenia kumulujące się. Same więc elementy znaczą dla całości o tyle, o ile spełniają w niej określoną funkcję wynikającą z relacji do innych elementów, a zwłaszcza zaś w stosunku do „obrazu całości", który struktura ustanawia. I na odwrót: związki i relacje pomiędzy elementami tego układu są uwarunkowane ich przynależnością do struktury.

Struktura jest układem o ściśle ustalonych granicach, zamkniętym i nie poddającym się zmianom systemowym. W tym przejawia się jego wewnętrznie zakodowana niezmienność i dążenie do osiągnięcia wewnętrznej pełni.