PRAWO AUTORSKIE 187
podobnym aktom normatywnym obowiązującym w innych państwach, które ratyfikowały Konwencję berneńską i których system prawa jest często stawiany nam za wzór.
Stwierdzenie, że nie wszystko jest oczywiste, że nie każdy przepis jest do końca jasny, nie budzi wątpliwości — nie powinno podważyć pozytywnej oceny tego aktu normatywnego. Wskazano, odwołując się do tekstów kompetentnych autorów zagranicznych, m.in. do opracowania członka Legał Advisory Board działającej przy Komisji Europejskiej [5], że podobne do naszych problemów występują w krajach należących do Wspólnoty Europejskiej i w Stanach Zjednoczonych [10]. Podobnie polska ustawa o prawie autorskim pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi, stanowi przepisy nie do końca jednoznaczne. U nas i tam na te pytania musi odpowiadać uprawniona, kompetentna wykładnia: autentyczna (organu stanowiącego akt normatywny), legalna (organu do wykładni uprawnionego), sądowa (dokonywana w toku rozstrzygnięć konkretnych spraw, orzecznictwo Sądu Najwyższego), a w końcu doktrynalna (stanowiąca wynik opracowań kompetentnych prawników).
BIBLIOGRAFIA
1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. ,JDz. U." z 23.02.1994 r. nr 24, poz. 83. — Ustawa weszła w życie z dn. 23.05.1994 r., z wyjątkiem przepisu art. 124 ust. 3, który wszedł w życie z dniem ogłoszenia.
2. Akt paryski Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych sporządzony w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r. „Dz. I/.” z dn. 28.11.1990 r. nr 82 poz. 474. — Załącznik zawiera tekst konwencji, do którego autor odwołuje się w artykule.
3. Dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do artykułów od 1 do 21 oraz do załącznika do Aktu paryskiego Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych, sporządzonego w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r. „Dz. U.” z dn. 10.10.1994 r. nr 104 poz. 506.
4. Oświadczenie rządowe z dnia 30 sierpnia 1994 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do artykułów od 1 do 21 oraz do załącznika do Aktu paryskiego Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych, sporządzonego w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r. „Dz. U.” z dn. 10.10.1994 r. nr 104 poz. 507.
5. Ch. Oppenheimer The legał and regulatory erwironment for electronic Information. 2 ed. Infonortics in-depth Briefings. 2 ed. Calne-Wiltshire 1995.
6. H. Collier Strategies in the electronic Information industry. Infonortics in-depth Briefings. 2 ed. Calne-Wiltshire 1990.
7. Ustawa z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim ,J)z. U." z dn. 31.07.1952 r. nr 34 poz. 234 z późn. zmianami.
8. D. Brinson, M. F. RadclifTe: An intellectual property law primer. The International Multimedia Yearbook. London — Chicago 1995-1996.
9. A. Lawler Court says no to copying articles. „Science” 1994 vol. 266 s. 1315.
10. B. Howorka: Bibliotekarze i ustawa o prawie autorskim. „Bibliotelcarz” 1995 nr 1 s. 13-18.
11. B. Howorka: Prawo autorskie w działalności bibliotekarskiej. Warszawa 1997.
12. Wyjaśnienia dotyczące przepisów prawa autorskiego. „Bibliotekarz” 1995 nr 4 s. 2-4, 37. Przedrukowano pismo Departamentu Prawnego Ministerstwa Kultury i Sztuki z dn. 3.02.1995 r. DP 024/19/95.