URANJfl
przy pomocy pewnych rozważań geometrycznych, zagadnienie daje się. rozwiązać teoretycznie dość łatwo. Praktyka atoli nastręcza poważne trudności. Jak wiądomo okrąg dzielimy na 360 stopni, stopień na 60 minut, minutę na 60 sekund, Oznaczamy ten podział w sposób następujący: 360°, 1°=60', 1' 60". Jeśli jakimkolwiek sposobem zmierzymy długość
łuku, odpowiadającego n°, to, mnożyć tę wielkość przez —^
określimy długość całego okręgu. Znając obwód ziemi, łatwo już obliczyć jej promień. Jeżeli chodzi o wyznaczenie długorci łuku południka, to postępujemy w sposób następujący:
Niech (rys. 3) o-znacza środek Ziemi, A miejsce obserwacji (rysunek przedstawia przekrój pionowy Ziemi), SN — Iinję południową. Dajmy na to, że podczas kulminacji jakaś gwiazda przejdzie przez Zenit punktu A. Wobec tego, że odelgłości, w jakich gwiazdy się znajdują, są, praktycznie biorąc, nieskoń czeine wielkie w stosunku do rozmiarów Ziemi, promienie, Rys- 3. idące do gwiazdy, mo
żna uważać za równoległe do siebie.
Jak już zaznaczyliśmy, zenit miejsca obserwacji — określamy przy pomocy pionu, a ponieważ kierunek pionowy jest prostopadły do płaszczyzny poziomej w punkcie A, prosta A S (przecięcie horyzontu z płaszczyzną rysunku) będzie styczna do powierzchni Ziemi. Jeśli teraz, przesuwając się na północ, przyjdziemy do punku A', to kiernek pionu będzie już inny, mianowicie Z' O. W Zenicie punktu A' kulminować będzie inna jakaś gwiazdę Z', gwiazda zaś Z znajduje się w odległości kąta ZA'2? = ri‘. Jeżeli teraz uda nam się zmierzyć łuk AA'=l w jakikolwiek sposób, wtedy długość całego okręgu (obwodu
południka) będzie 360 Opisaną wyżej metodą grecki filozof
i matematyk Eratosthenes w II wieku przed Chrystusem wyznaczył obwód ziemi, który według niego wynosi 46.000 kilometrów. Nasze pomiary podają liczbę 40.000 kilometrów, co odpowiada promieniowi około 6370. L. H.
--*■ T**, ■ * wm,u+m —■ I*. ■ ■« 1 *■■ * mMmrnm — ■ ■— ■ "■» ' - « ■■ ■» ■■ ■
Redakcja { Mfkkoła7LobanowęCl<L Wyd“w<* T-wo Miłośników Astronom)!.