5895614853

URflNJfi

pryzmatów (rys.3). Metoda ta pozwala nam fotografować widma gwiazd bardzo słabych; w celu rozszerzenia widma stosujemy również soczewką cylindryczną. Za pomocą pryzmatów ob-jektywowych zbadane zostały widma przeszło 222000 gwiazd (do roku 1921) praca ta była prowadzona głównie przez 1P. Pickering’a i jego współpracowników (obserwatorjum Harwardz-kie). Metoda ma tę dogodność że otrzymujemy fotograf ją widm dużej ilości gwiazd (rys¹ 4), co ułatwia porównanie, 6d-nalezienie nowych gwiazd, oraz nowych    _{

zmienriych. Ujemną stroną tej metody    i

była niemożność otrzymania widma po-równania źródła ziemskiego, lecz i ta trudność została pokonana przez uży-

St¹-r

m

cie filtrów świetlnych, zawierających so- ^I    .

le niektórych pierwiastków rzadkich    ”^r

(erb, neodym, prazeodym). Dają one    In I

widma absorbcyjne dokładnie zmierzo-    flj

ne. Otrzymujemy więc w ten sposób L ' m G h widma porównania.    i , ffifijł fi,

Cl

Zanim przejdziemy do szczegóło-    J)| Ły -

r    • j .    W'¹"¹¹fn

wego rozpatrzenia widm gwiezdnych, rap¹ Mi¹ IJ¹ zobaczymy jakie wyniki otrzymaliśmy    ffki

w tym dziale astrofizyki.    Jm

cały wszechświat jest zbudowany z tych samych 'pierwiastków, które są dobrze

Po pierwsze musimy stwierdzić, że

znane na ziemi; niektórych tylko linji    fn

nie możemy zidentyfikować z linjami    Tij

znanych pierwiastków, do tych linji za-    U

liczamy linje tak zwanego ,,nebulium”,    f    S\

który znajduje się w mgławicach, skąd    ^ wmlĘt&y

Rys 3.

i pochodzi jego nazwa. Po drugie zaś to, że na podstawie astrospektroskopji, jak    r s 3

powiedziałem wyżej, można wnioskować    ^y

o stanie fizycznym ciał niebieskich, a co

zatem idzie, opracować teorję „rozwoju gwiazd” (np. H. N. Rus8eVa).

Najłatwiej było oczywiście zbadać skład chemiczny naszego słońca; otóż badanie widma pokazało, iz bez żadnych wątpliwości znajdują się na nim następujące pierwiastki¹):

1

Spis pierwiastków jest ułożony według ilości zidentyfikowanych linji widmowych (liczby w nawiasach).