5996832646

90

opiera się na nieco innej specyfice zbiorowisk borów świeżych należących, jak w całym dziale, do zespołu Leucobryo-Pinetum, lecz zróżnicowanych na słabo odrębne odmiany: pomorsko-śląską (zachód) i środkowopolską (wschód).

Kraina Dolnośląska odróżnia się od innych:

—    brakiem dąbrów świetlistych zespołu Potentillo albae-Quercetum;

—    występowaniem buczyn na nielicznych stanowiskach;

—    zdecydowaną przewagą Calamagrostio-Quercetum nad Querco-Pinetum na siedliskach borów mieszanych;

—    pojawianiem się na siedliskach borów wilgotnych zespołu Calamagros-tio villosae-Pinetum, nie występującego w innych krainach omawianego działu.

5.3. DZIAŁ WYŻYN POŁUDNIOWOPOLSKICH

Dział Wyżyn Południowopolskich należy do Prowincji Środkowoeuropejskiej. Jego ogólny zasięg wyznaczają areały kilku grup naturalnych zbiorowisk: lasów bukowych, lasów jodłowych oraz specyficznej postaci subkontynental-nych lasów grądowych (Tilio-Carpinetum odmiana małopolska). O odrębności działu decyduje w znacznym stopniu ukształtowanie terenu i podłoże geologiczne.

Dział Wyżyn Południowopolskich od południa przylega do Prowincji Karpackiej, a granica przebiega po krawędzi Pogórzy Karpackich. Do działu włączono obszary Wyżyny Śląskiej, Wyżyny Małopolskiej, Wzniesień Łódzkich, Kotliny Sandomierskiej i Roztocza. Zachodnia granica działu przebiega skrajem Wyżyn: Śląskiej i Krakowsko-Częstochowskiej (co w szczegółach omawiano przy poprzednim dziale), dalej biegnie w kierunku północno-wschodnim, mniej więcej po linii: Złoczew —Zduńska Wola —Ozorków—Głowno, a następnie w kierunku południowo-wschodnim po linii: Tomaszów Mazowiecki —Przysucha —Skarżysko Kamienna —Ostrowiec Świętokrzyski—Annopol—Kraśnik—Zamość—Tomaszów Lubelski do granicy państwa. Poza granicami Polski do omawianego działu należą między innymi: Podkarpacie Wschodnie, Opole oraz inne tereny po właściwe Podole.

Ogólna charakterystyka roślinności strefowej działu Wyżyn Południowopolskich obejmuje: lasy liściaste klasy Querco-Fagetea, głównie związku Carpinion, z wyraźnym udziałem związków Fagion i Quercion petraeo-pubes-centis, oraz kontynentalne lasy szpilkowe klasy Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion, z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion (podzwiązek Vacci-nio-Abietenion).

W ramach Działu Wyżyn Południowopolskich znalazły się te obszary, na których równocześnie występują, choćby wyspowo, niżowe lub podgórskie lasy bukowe związku Fagion oraz subkontynentalne grądy (Tilio-Carpinetum) w formie wyżynnej odmiany małopolskiej. Specyficzną cechą działu jest znaczny udział jodły w zbiorowiskach leśnych, a charakterystycznym zespołem jest wyżynna jedlina zespołu Abietetum polonicum, występująca w kilku regionach należących do działu, a prawie nie spotykana nigdzie poza tym działem. Zastosowane kryteria zadecydowały o nie włączeniu Wyżyny Lubels-