Zbigniew Kacprzyk, Beata Pawłowska, Podstawy elektronicznej dokumentacji budowlanej, Warszawa 2006
odczytaniem przekazywanych plików, czy problemy z wydrukiem. To wszystko wymusza na kooperantach konieczność określania standardów dokumentacji elektronicznej obowiązującej przy danym procesie inwestycyjnym. Można się pokusić o stwierdzenie, ze ogólnie opracowane standardy dokumentacji projektowej mogłyby usprawnić wiele procesów inwestycyjnych i mogłyby stać się normami projektowania wspomaganego komputerem.
Zasady dotyczące sporządzania dokumentacji projektowej w formie tradycyjnej, czyli na papierze, mają wieloletnią tradycję, są ustalone i opublikowane w Polskich Normach. Dokumentacja elektroniczna nie doczekała się jeszcze takich opracowań. Odczuwając wyraźny ich brak biura projektowe ustalają własne zasady tworzenia, archiwizacji, przekazywania i publikowania dokumentacji elektronicznej.
6.1 Standardy tworzenia pliku rysunkowego
Proces tworzenia rysunkowego pliku projektowego powinien opierać się na pewnych zasadach, które zostały opisane powyżej. Poza tym, we wszystkich plikach rysunkowych powinniśmy zachowywać pewne reguły, tak aby pliki były czytelne dla współpracowników i odbiorców naszego projektu. Całość dokumentacji elektronicznej powinna być tak przygotowana, żeby odczytanie plików, wydruk czy korekta były łatwe nie tylko dla autora, ale także dla innych uczestników procesu inwestycyjnego. Dlatego właściwe jest ustalenie wspólnych dla wszystkich plików rysunkowych tworzonych dla danego projektu ustawień rysunkowych. Należą do nich:
• Jednostki rysunku i współrzędne, czyli jaką przyjęliśmy zasadę miary długości i kątów, oraz gdzie znajduje się globalne zero projektu.
• Nazewnictwo warstw. Wiadome jest, że każdy projektant CAD używa określonej liczby warstw, które jednoznacznie określają rodzaj, kolor i grubość linii, nazywając je często dosyć przypadkowo. Uzasadnione więc jest stworzenie uniwersalnego zestawu warstw, z których każdy projektant wybrałby najwłaściwsze dla siebie.
• Style linii. Systemy CAD oferują nam wiele stylów tego samego typu linii. W celu ujednolicenia tworzonej dokumentacji powinien zostać określony zestaw stylów standardowych, tak, aby np. linia kreska-kropka we wszystkich rysunkach wyglądała tak samo.
• Rodzaje czcionek i style tekstu. Podobnie jak powyżej, w celu ujednolicenia powinna zostać określona czcionka obowiązująca we wszystkich tekstach w projekcie oraz ujednolicony wygląd, czyli styl tekstów.
• Zasadę opisu elementów powtarzalnych: symbole, bloki. Każdy z tych elementów ma cechy, które pozwalają na właściwe i wielokrotne użycie danego elementu. Te cechy powinny być ściśle określone.
• Ustawienia plotowania (wydruku), czyli użycie jakiego stylu zapewni nam uzyskanie prawidłowego wydruku.
1. 300.0 1. |
500.0 |
j. 400.5 |. |
] . 300.0 _ ’| . |
500.0 |
| . 400.5 . | |
. 300-° » |
500.0 |
400.5 |
przekrój A - A
przekrój A - A przekrój A-A
Rysunek 12. Przykłady różnych styli wymiarowania, tekstu i linii kreska-kropka
13