Rys. 1. Krzywa prawdopodobieństwa popełnienia błędu przypadkowego e [opracowanie własne]

Z krzywej prawdopodobieństwa wynikają następujące wnioski:

-    najbardziej prawdopodobne jest pojawienie się błędu przypadkowego „e” równego zero,

-    prawdopodobieństwo błędów o tej samej wartości bezwzględnej, lecz z różnymi znakami jest jednakowe,

-    prawdopodobieństwo błędu mniejszego jest większe niż prawdopodobieństwo błędu większego,

-    zwiększenie dokładności pomiaru powoduje zmniejszenie prawdopodobieństwa pojawienia się błędów o dużych wartościach liczbowych,

-    przy zwiększeniu liczby spostrzeżeń „n” suma błędów przypadkowych [s] dąży do zera.

Zgodnie z założeniami Gaussa funkcja rozkładu błędów przypadkowych osiąga maksimum (największą wiarygodność) przy spełnieniu warunku

[es] = minimum

Najbardziej wiarygodne byłoby, gdyby poprawki „Vj” były równe błędom prawdziwym „e” z przeciwnym znakiem

[w] = minimum

Miary dokładności spostrzeżeń

Błędy za pomocą, których charakteryzuje się dokładność obserwacji mogą być następujące:

-    błąd absolutny „m_a” przypadający na całą nieznaną wielkość

-    błąd względny „m_w” przypadający na jednostkę mierzonej wielkości, czyli stosunek błędu absolutnego do mierzonej wielkości „d”. Błąd ten wyrażamy za pomocą ułamka z jednością w liczniku i stosujemy tylko przy charakteryzowaniu dokładności pomiaru długości lub powierzchni

m_a m_w= d

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

9