68 JAN MUSZKOWSKI
III. EGZEMPLARZE OBOWIĄZKOWE W PRAKTYCE BIBLJOTECZNEJ.
Rozporządzając materjałem przygotowawczym, zgromadzonym w rozdziale poprzednim, możemy przystąpić teraz do zestawienia bilansu korzyści i strat, wynikających dla bibljotek z tytułu otrzymywania egzemplarzy obowiązkowych.
Na początek zbadamy wypadek otrzymywania kompletu wydawnictw nieperjodycznych, opierając się na cyfrach za 1926 r. Przedewszystkiem jednak należy stwierdzić, że otrzymywanie całkowitej produkcji było, jak dotąd, fikcją. Wykazują to następujące dane, zaczerpnięte z praktyki Bibljoteki Uniwersyteckiej w Warszawie J.
TABLICA V
Druki nieperjodyczne |
1924 r. |
1925 r. |
1926 r. |
Cyfry według tablic statyst. |
5138 |
5969 |
6339 |
Egzempl. obow. otrz. w B. U. W. |
1025 |
4349 |
2524 |
Stosunek procentowy |
20% |
73% |
31% |
Cyfry powyższe należy jednak przyjąć z tern zastrzeżeniem, że wpływy książek są zawsze opóźnione w stosunku do momentu zarejestrowania ich, a przeto obliczenia w ramach okresu rocznego nie mogą być ścisłe. Nie zmienia to zresztą faktu, że z całkowitej produkcji trzyletniej, wynoszącej ogółem 17.446, wpłynęło do wymienionej bibljoteki dzieł 7.898, czyli 45°/0, do czego należałoby dodać pewną część druków, otrzymanych w roku bieżącym.
Trzeba żywić nadzieję, że w zmienionych obecnie warunkach cały aparat działać będzie o wiele sprawniej, co zależy zresztą w największej mierze od czujności Instytutu Bibliograficznego i celowej organizacji jego pracy. W każdym razie w obliczeniach naszych musimy oprzeć się na cyfrach całkowitej produkcji urzędu prasowego, które wymagałyby raczej korekty in
1 Materjały, dotyczące wcielania do zbiorów Bibljoteki Uniwersyteckiej w Warszawie egzemplarzy obowiązkowych druków nieperjodycznych, zawdzięczam uprzejmości pp. Dra W. Borowego i Wandy Lubeckiej, za co składam im serdeczne podziękowanie.