Bogdanowie/ M. (1991): Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym; Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa
Rozdział 4.1 Upośledzenie umysłowe
Oligos - mały. phren - dusza, umysł, z języka greckiego
„Upośledzenie umysłowe jest to stan charakteryzujący się istotnie niższym od przeciętnego ogólnym poziomem funkcjonowania intelektualnego i zaburzeniami z zakresie przystosowania się. Zaburzenia w przystosowaniu przejawiają się w postaci zaburzeń w zakresie dojrzewania, uczenia się i (lub) przystosowania społecznego '.1
Rozpoznajemy, więc upośledzenie umysłowe dziecka w przypadku, gdy:
a) poziom funkcjonowania procesów orientacyjno-poznawczych. intelektualnych i wykonawczych jest istotnie niższy od przeciętnego
b) poziom dojrzałości społecznej, tempo nabywania wiadomości i umiejętności są niższe niż u większości jego rówieśników wychowujących się w tym środowisku, (to ostatnie określenie jest szczególnie użyteczne dla psychologa klinicznego, bo pozwala na odróżnienie niedorozwoju umysłowego od zaniedbania pedagogicznego.)
Upośledzenie umysłowe:
- rozpoznawane od urodzenia, mimo prawidłowy ch warunków wychowawczych, określane jest terminem ■.niedorozwój umysłowy "
- pow stałe po 3 roku życia, którego istotą jest postępujące obniżanie się zarówno ilorazu, jak i wieku inteligencji, tj. „postępujące obniżanie się poziomu funkcjonowania intelektualnego, regresja w poziomie funkcjonowania" określane jest terminem „otępienie"
J. Kostrzewski i I.Wald, piszą o:
- okresowym zahamowaniu rozwoju intelektualnego (takie przypadki, w których rozwój intelektualny dziecka przebiegał do pewnego okresu praw idłowo, tzn. że jego w iek inteligencji wzrastał systematycznie, lecz wskutek określonego czynnika patogennego nastąpiło zatrzymanie wzrostu wieku inteligencji - w kolejnych latach pozostawał na tym samym poziomie. Potem jednak zanotowano ponowny wzrost wieku inteligencji)
- obniżeniu spraw ności intelektualnych (takie przypadki, w których poziom intelektualny jest niższy niż poprzednio (o jedno lub dwa odchylenia standardowe)
- opóźnieniu rozwoju intelektualnego (przypadki, gdy aktualny rozwój umysłowy nie odpowiada wiekowi życia, ale nie można ustalić czy' na pewno jest to przypadek upośledzenia czy tez nie. bo: - dziecko wymaga dalszej obserwacji, - jest bardzo zaniedbane środowisko, - jest w złym stanie fizycznym lub przebyło niedawno chorobę uszkadzającą c.u.n.
J. Kostrzewski i I.Wald - „w upośledzeniu umysłowym stwierdza się nie tylko istotnie niższy niż przeciętny poziom funkcjonowania procesów' orientacyjne - poznawczych, intelektualnych i wykonawczych, ale również (...) procesów emocjonalno - motywacyjnych. Upośledzenie wszystkich spraw ności intelektualnych wywiera wpływ1 na kształtowanie się całej osobowości dziecka"
Klasyfikacja stopni rozwoju umysłowego
Odchylenie standardowe (S) |
Ilorazy inteligencji |
Stopień rozwoju umysłowego |
Pozycja w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób |
Nomenklatura psychiatryczna |
Klasyfikacja kliniczna | |
L. Terman, M. Merrill |
D.Wechsler | |||||
Powyżej +3S |
Powyżej 148 |
Powyżej 146 |
Bardzo wysoka inteligencja |
Norma |
Prawidłowy rozwój umysłowy' | |
Od +28 Do+38 |
132-147 |
131-145 |
Wysoka inteligencja | |||
Od+18 Do +28 |
117-131 |
116-130 |
Inteligencja powyżej przeciętnej | |||
Od -18 Do+18 |
84-116 |
85-115 |
Przeciętna inteligencja | |||
Od-28 Do -18 |
68-83 |
70-84 |
Inteligencja niższa niż przeciętna |
310 |
Stupiditas physiologica |
Pogranicze normy |
Od-38 Do-28 |
52-67 |
55-69 |
Upośledzenie w stopniu lekkim |
311 |
Debilitias mentalis |
Lżejsze upośledzenie |
1 Upoślcdznie umysłowe (pod red. K. Kirejczyka)