Spawanie jest procesem trwałego łączenia metalowych elementów, które wykonane są z tych samych lub podobnych materiałów. Proces ten polega na miejscowym nadtopieniu łączonych części. Miejsce bezpośredniego połączenia obu łączonych elementów nazywa się spoiną. Często zdarza się tak, że proces spawania wymaga uty cia dodatkowego materiału, który określa się mianem spoiwa. Źródłem ciepła, jakie jest niezbędne do przeprowadzenia procesu spawania, tj. miejscowego stopienia łączonych części może być płomień gazowy lub luk elektry czny. W zależności od zastosowanego źródła ciepła można mówić o spawaniu gazowym lub spawaniu łukowym.
Efektem połączenia dwóch lub więcej elementów w procesie spawania jest powstanie złącza spawanego (połączenia spawanego), które coraz częściej określa się mianem konstrukcji spawanej. Przykład konstrukcji spawanej przedstawia rysunek 8.1.
Rys. 8.1. Konstrukcja spawana [1,2].
Próba odwzorowania konstrukcji i złącza spawanego na rysunku technicznym wy maga znajomości terminów' i zasad z zakresu spawalnictwa. Najczęściej w literaturze oraz dokumentacji technicznej spotyka się następujące wyrażenia:
> lico spoiny - zew nętrzna powierzchnia spoiny od strony jej układania (rys. 8.2a),
> grań spoiny - przeciwległa licu zewnętrzna pow ierzchnia ściegu przetapiającego gardziel rowka spawalniczego, występująca w spoinach wykonywanych jednostronnie (rys. 8.2b),
> szcu’ spawany ciągły - spoina ułożona na całej długości złącza,
> szew spawany przerywany - spoina ułożona z regularnymi odstępami,
(rys. 8.3).
> spoina symetryczna - spoina mająca w przekroju poprzecznym taki sam kształt od strony lica i grani