604000510

Ostatni typ wystaw reprezentuje Europeana 1914-1918 (zrzut ekranu powyżej), stworzona przez Europeana i Oxford University, realizowana jako osobny projekt, przy którym uczestniczyło wiele instytucji pamięci. Strona <http://europeana1914-1918.eu> pozwala na przeglądanie kolekcji podzielonej na kategorie i podkategorie, a także zachęca do dzielenia się swoimi historiami (user generated contenł- UGC). Wszystkie zasoby są dostępne także poprzez portal Europeana.

Tematyka wystaw sugeruje, że są one na bieżąco tworzone, ponieważ odpowiadają aktualnym trendom, np. Selfies - Now and Then, która porusza aktualny temat zjawiska robienia sobie samemu zdjęcia - w kontekście autoportretu. Tematyka może być bardzo okrojona albo dotyczyć takich obszernych tematów jak I wojna światowa. Sposób tworzenia sugeruje, że są one przygotowywane przez muzeum lub cały zespół. Przykład Digitalt Museum ilustruje, że nowe funkcje systemu zmieniają rolę pracownika muzeum, który staje się także aktywnym użytkownikiem serwisu. W tradycyjnym ujęciu pracownik merytoryczny może być w dużym stopniu oddzielony od procesu udostępniania zbiorów. Jego rola może ograniczać się do opracowywania zbiorów i akceptacji treści przeznaczonej do publikacji, natomiast udostępnienie może być zaplanowane i zarządzane przez kogoś innego. To może tłumaczyć dlaczego ilość wystaw online jest relatywnie niska. Do stworzenia wystawy online potrzebny jest szereg umiejętności i wiedzy, nie tylko jednej osoby - podobnie jak w przypadku tworzenia rzeczywistej wystawy. Tworzenie wirtualnych wystaw staje się już odrębnym gatunkiem. Jej przygotowanie wymaga rozpatrzenia szeregu aspektów, obecnie już badanych, np. wyboru typu narracji, urządzenia dostępu, aspektów pedagogicznych, długoterminowego wykorzystania i zabezpieczenia zasobów, wyboru trwałych i najkorzystniejszych technologii, struktury czy udostępniania.

W tym kontekście najbardziej godny uwagi jest projekt Europeana 1914-1918, którego celem nie jest tylko stworzenie kolekcji obiektów opatrzonych wspólnym komentarzem, ale jest szerszym projektem wspierającym dokumentację i digitalizację.

3.7. Opis obiektu - metadane

nhiart^acquisi,ion

UDjeCt Subject

m <-dT ^Artcf!ationFormat_m

-type Materiał*, '

jL , .JuujcŁjuf lypemoici lali iii,d3teName

_Tęchnipue lnventoryMuseumŁK^s

. Measifrermintsriuni

■ Authdr

Photo

tsMU.ll luęm, Uii •    T,

;DesGription-Typg

1 -'Author's|^% _    ■    im

- Creator

Medium

Production

Field plaęgdescription

Zebrane metadane dotyczą 22 wybranych obiektów. Wybrana metoda nie pozwala na zebranie wszystkich metadanych, które mogą być obiektowi przypisane, ponieważ zazwyczaj systemy nie wyświetlają kategorii bez przypisanej im wartości („puste pola”). W analizie nie zostało także przeprowadzone mapowanie metadanych pochodzących z 22 serwisów i portali.