Istnieje powszechne przekonanie, że im wcześniej rozpoczynamy naukę języka obcego tym lepsze osiągamy wyniki. Za jak najwcześniejszym rozpoczęciem nauki języka przemawia wiele czynników. Jednakże, istnieją również dowody na to, że wczesnoszkolna nauka języka obcego jest mniej efektywna niż nauka w starszym wieku. Celem warsztatu jest omówienie argumentów przemawiających za i przeciw wczesnoszkolnemu nauczaniu dzieci języka obcego i wyciągnięcie stosownych wniosków.
Zabawa w teatr i zabawa w role to jedne z ulubionych form aktywności dziecięcej. Pacynki zdecydowanie ułatwiają i uatrakcyjniają owe zabawy. A skoro sprawiają dzieciom radość, to dlaczego nie wykorzystywać ich w procesie nauczania języka obcego.
W trakcie warsztatu zaprezentowane zostaną korzyści płynące z wykorzystywania pacynek, a także sposoby i zasady korzystania z pacynek. Pokazane zostanę również rodzaje pacynek oraz praktyczne przykłady wykorzystania na różnych etapach zajęć językowych z dziećmi.
Użycie języka ojczystego na lekcji języka obcego łączy się z dwoma różnymi podejściami takimi jak podejście monolingwalne i bilingwalne. Podejście monolingwalne zakłada używanie zarówno przez nauczyciela jak i uczniów języka docelowego we wszystkich typach interakcji w klasie. Główną zaletą tego podejścia jest stworzenie bogatego środowiska językowego, w którym dawka językowa podana, interakcja i negocjacja znaczenia sprzyjają procesowi przyswajania języka docelowego, a w szczególności rozwojowi kompetencji komunikacyjnej. Z kolei podejście bilingwalne zaleca rozsądne użycie języka ojczystego przez uczestników interakcji w klasie językowej. Jego główną zaletą jest szybkość i łatwość prezentowania nowych elementów językowych, wydawania poleceń czy też rozmawiania o procesie uczenia się. Na lekcji języka obcego, język ojczysty jest używany dla różnego rodzaju celów. Cele główne to cele związane z nauczaniem poszczególnych obszarów i umiejętności językowych. Cele ramowe to cele związane z zarządzaniem klasą i organizacją lekcji. Cele społeczne to cele dotyczące relacji między nauczycielem a uczniami oraz między samymi uczniami. W mowie nauczyciela, który jest w dużej mierze odpowiedzialny za dyskurs klasowy, można wyróżnić różne rodzaje użycia języka ojczystego, takie jak mowa rodzima, mowa naprzemienna, mowa jednoczesna, mowa mieszana, mowa równoległa i mowa interpretacyjna. Celem niniejszej prezentacji jest omówienie zalet i wad podejścia monolingwalnego i bilingwalnego oraz analiza użycia języka ojczystego w mowie nauczyciela z uwzględnieniem celów i typów jego użycia w młodszych klasach szkoły podstawowej.