Aby zachować czytelność rysunku rys. 1.3, układ uzwojeń fazowych (pasm) stojana i wirnika zaznaczono szkicowo tylko dla jednej fazy obwodami as-as' oraz ar-ar', przy czym litery as, ar oznaczają umowne początki tych uzwojeń, a litery as', ar'— umowne końce”.
Rys. 1.3. Podstawowy model fizyczny wielofazowego silnika indukcyjnego pierścieniowego (liczba par biegunów p = 1)
Symetryczne prądy trójfazowe, płynące w uzwojeniach stojana, wytwarzają odpowiednio fazowe (osiowe) przepływy pulsujące (siły magnetomotoryczne), które są skierowane zgodnie z osiami magnetycznymi tych uzwojeń: np. oś magnetyczna as dla przepływu uzwojenia stojana as - as’. Osie magnetyczne pozostałych faz są odpowiednio przesunięte w przestrzeni o kąt 2n/3p (p - liczba par biegunów).
Sumowanie geometryczne osiowych przepływów pulsujących stojana wywołuje w efekcie wirującą w przestrzeni falę przepływu. Pierwsza harmoniczna tej fali - odwzorowana wektorem (fazorem przestrzennym) 0S - wiruje w przestrzeni względem obserwatora na stojanie z prędkością kątową £\ = 2nfi /p fe - częstotliwość napięcia zasilania uzwojeń stojana). Prędkość ta nazywaną jest zwykle prędkością synchroniczną.
Wirujący przepływ stojana ©s wzbudza wirujący strumień, który przecinając przewody (pręty) uzwojenia wumika, indukuje w nich przemienne SEM rotacji, które wymuszają przy zamkniętym uzwojeniu w imika prądy fazowe. Prądy w imika wytwarzają odpowiednio fazowe (osiowe) przepływy pulsujące.
Analogicznie jak w stojanie, sumowanie geometryczne osiowych przepływów pulsujących wirnika wywołuje w efekcie wirującą w przestrzeni falę przepływu. Pierwszą harmoniczną tej fali odwzorowuje
wektor (fazor przestrzenny) ©r, wirujący z prędkością fj - 2nfi względem obserwatora na stojanie,_
Uwaga:
Interakcja wirujących pól magnetycznych stojana i wirnika, w zbudzanych przepływ ami ©s oraz ©r, generuje moment elektromagnetyczny Te, który wymusza ruch obrotow y wirnika.
Należy zauważyć, że interakcja obu pól wynika z tendencji układu elektromagnetycznego stojana i wirnika do wzbudzenia ekstremalnego strumienia, innymi słowy z tendencji do zgromadzenia ekstremalnej energii w układzie (zasada minimalnej pracy - minimalnego działania).
Zatem wektory reprezentujące przepływy ©s oraz ©r będą dążyły do wzajemnego złożenia (pokrycia) się.