19
Wstęp
i przyczyn takiego zachowania, a dzięki spełnieniu odpowiednich kryteriów zapobieganie ich występowaniu, Wierzbicki [128], Wierzbicki i Abramowicz [122],
W literaturze poruszono zagadnienia związane ze stabilnością zgniatania dźwigarów cienkościennych (Mahmood i inni [58-62], Mamalis i inni [63-66]) i przedstawiono utratę stabilności jako cechę charakterystyczną struktur o długości większej od dopuszczalnej. Abramow icz [6] analizował wpływ stosunku długość belki do szerokości ścianki (w odniesieniu do profili o przekroju okrągłym - średnicy) i podobnie jak Wierzbicki [124] badał przyczyny pojawiania się deformacji belek cienkościennych w postaci zginania (globalnego wyboczenia) oraz zgniatania osiowego (osiowosyme-trycznego).
Inicjatory zgniotu są wprowadzane w celu właściwego zainicjowania zgniatania profili cienkościennych. Mogą to być zarówno zmiany w materiale, polegające na jego osłabieniu, jak i modyfikacje geometryczne. Thomton i Magee [109], Tani i Funahashi [107] oraz DiPaolo [25] podejmowali tę tematykę w swoich pracach.
Grzebieta i Murray [29, 30] dokonali analizy rozpraszania i energii w strukturach z wykonaną imperfekcją wstępną, wykorzystywaną do kontrolowania deformacji profilu, a więc wpływu na wielkość pochłanianej energii, maksymalnej siły ściskającej oraz stopnia opóźnienia masy uderzającej.
Superelement (Abramowicz i Jones [5], Abramowicz i Wierzbicki [7], Abramowicz i Jones [4]. Wierzbicki i Abramowicz [121]) jest podstawowym elementem deformacji charakteryzującym zgniatane cienkościenne rury wielonarożnikowe. Symetryczną i niesymetryczną deformację zgniatanych kolumn metalowych opisano, korzystając z kinematyki podstawowego elementu deformacji, zakładając model materiału sztywno-idealnie-plastycznego oraz stale naprężenia w strefach odkształcanych plastycznie. W rzeczywistości naprężenie zmienia się w każdym uplastycznianym obszarze. Wierzbicki i Abramowicz [120] określili jego średnią wartość w przypadku stali miękkiej jako 92% wytrzymałości na rozciąganie.
Podłużnice samochodowe, wykorzystywane w strefach energochłonnych, wykonywane są z profili omegowych łączonych zgrzeinami punktowymi. Ohkubo i inni [71] zaprezentowali w swojej pracy przybliżoną metodę wyznaczania pochłanianej energii profili kapeluszowych (pojedyncza omega) poddanych osiowemu ściskaniu. W sposób analityczny wyznaczyli statyczną średnią silę zgniatania profili jednoome-gowych. Otrzymane wyniki zweryfikowano eksperymentalnie, uzyskując dużą zbieżność. W kolejnych latach Tani i Funahashi [107] opisali metody mające na celu wyznaczenie średniej siły zgniatania oraz określenie energii pochłanianej podczas statycznego zgniatania profili omegowych. Wyniki uzyskane z rozważań teoretycznych zweryfikowali z wynikami eksperymentalnymi. W swoich analizach zwrócili uwagę na umocnienie materiału na skutek wzrostu prędkości odkształcania, co wpływa na zwiększenie energochłonności badanych struktur cienkościennych.
White i Jones [117, 118] są autorami prac, w któiych opisano badania doświadczalne oraz zawarto rozważania analityczne na temat ściskania podłużnie jedno-