6355536882

21

Pogórze Ciężkowickie (ryc. 2) od zachodu ogranicza rzeka Biała Dunajcowa, a od wschodu Wisłoka. Granicę północną stanowi próg pogórza, który w oko-licy Tarnowa (Góra Sw. Marcina) osiąga 150 metrów wysokości względnej. Południowa granica Pogórza Ciężkowickiego biegnie od Jasła doliną Ropy. W okolicach Klęczan skręca na północny-zachód w dolinę potoku Moszczanka, następnie omijając górę Pustki (449 m n.p.m.) biegnie równoleżnikowo (linia Łużna-Siedliska) aż do doliny Białej. W tak ustalonych granicach Pogórze Ciężkowickie ma powierzchnię około 800 km².

Na tym obszarze wytypowano dwie reprezentatywne zlewnie, należące do systemu drenażu Białej Dunajcowej (zlewnia Zalasówki i Pożory), w których prowadzono szczegółowe badania (ryc. 3). Obydwie zlewnie mają przebieg południkowy, a ich główne cieki uchodzą do rzeki Szwedka. Zlewnia Zalasówki o powierzchni 9,2 km² odwadnia teren położony na południe od progu pogórza. Zlewnia Pożory drenuje północne stoki Pasma Brzanka-Liwocz. Jej powierzchnia wynosi 7,1 km².

Krystyna German (1992) na obszarze Mezoregionu Pogórze Ciężkowickie, którego granice pokrywają się w większości z granicami w podziale Kondrackiego, wyróżniła 8 mikroregionów. Badane zlewnie położone są w mikroregionie Pogórze Ryglickie (Zalasówka) i Grzbiet Brzanka-Liwocz (Pożory).

W zależności od kryteriów regionalizacji Pogórze Ciężkowickie jest przydzielane do różnych jednostek fizycznogeograficznych. Również sama nazwa mezoregionu Pogórze Ciężkowickie w zależności od kryteriów podziału obejmuje zupełnie różne tereny (ryc. 4). W podziale J. Balona (Balon i in. 1995) obszar badań leży w granicach Pogórza Ciężkowickiego, lecz jego zachodnia granica przesunięta jest po dolinę Dunajca. Natomiast L. Starkel (1972) zakwalifikował ten obszar do Pogórza Strzyżowskiego, którego wschodnia granica sięga po Krosno. Wyjaśnieniem tych rozbieżności mogą być poglądy prezentowane przez K. German (1992). Według jej badań obszar ten jest pasem przejściowym pomiędzy typem środowiska zachodniej i wschodniej części Pogórza Zachodniokar-packiego. Środowisko przyrodnicze różni się od sąsiadujących z nim regionów, a to znajduje wyraz w odmiennych jego typach.