6355536919

4. ANALIZA ZMIAN GĘSTOŚCI SIECI DRÓG POLNYCH 4.1. STAN I ROZWOJ SIECI DROGOWEJ NA POGORZU CIĘŻKOWICKIM I W ZLEWNIACH TESTOWYCH DO POŁOWY XIX WIEKU

Pierwsze wzmianki dotyczące stanu sieci drogowej oraz form geomorfologicznych im towarzyszących na terenie Pogórza Ciężkowickiego, pojawiają się w lustracji dróg województwa krakowskiego z roku 1570 (Wyrozumska 1971). W imieniu króla przeprowadzono lustrację głównych traktów kupieckich. Na Pogórzu Ciężkowickim były to dwa szlaki. Najważniejszy trakt prowadził z Węgier. Biegł on w tej okolicy doliną Wisłoki z Jasła do Pilzna i dalej u progu Karpat do Tarnowa. Drugi szlak był bardziej związany z Pogórzem Ciężkowickim i prowadził z Jasła przez Jabłonicę, doliną Olszynki do Szerzyn, gdzie rozgałęział się w dwóch kierunkach - przez Ołpiny, Rzepienniki, do Gromnika i dalej w kierunku doliny Dunajca oraz do Biecza. W Rzepienniku szlak łączył się z traktem w kierunku Ciężkowic. Wspomniane jest też kilka krótkich, łącznikowych fragmentów (ryc. 13).

Ryc. 13. Przebieg głównych szlaków na Pogórzu Ciężkowickim w XVI wieku (Wyrozumska 1971)

Main routes at thc Ciężkowickie Foothills in 16 century (Wyrozumska 1971)