wystąpienia otyłości.
Otyłość od 1985 roku uznaje się oficjalnie za chorobę przewlekłą. która prowadzi do poważnych konsekwencji me-
Jej przyczyną jest przyjmowanie zbyt dużych ilości energii w stosunku do jej zużycia. Nie musi być ona zawsze związana z przejadaniem się i brakiem aktywności fizycznej. Istotny wpływ mają również czynniki genetyczne, zaburzenia go-a także ich skład. Często może być ona uwarunkowana psychospołecznie. W niektórych kulturach jest świadectwem dobrobytu, może być konsekwencją złych rodzinnych nawyków żywieniowych lub napięcia psychicznego. Zwiększone łaknienie u dzieci oraz lepsza przyswajalność pokarmów mogą być skutkiem niedożywienia w okresie płodowym.
W roku 1998 Światowa Organizacja Zdrowia uznała otyłość za epidemię XX wieku i nakazała jej leczenie. Według WHO
250 milionów i przewiduje się jej wzrost do ponad 600 milio-
otylych wynosi nawet ponad 80% (Nauru). W krajach takich jak: USA. Kuwejt. Meksyk czy Nowa Zelandia waha się on około 40%. W Polsce ludzie otyli stanowią około 16% ogółu społeczeństwa. Im wyższy poziom wykształcenia i świado-
szym wykształceniem waha się około 10%.
W związku z zagrożeniem, jakie niesie ze sobą otyłość niezwykle ważna jest prawidłowa ocena stopnia nadwagi.
Wskaźnik Masy Ciała czyli BMI (ang. Body Mass lndex). Jest to stosunek masy ciała wyrażonej w kilogramach do kwadratu wzrostu pacjenta podanego w metrach.
Ocena masy ciata pacjentów dorosłych na podstawie średnich wartości BMI (w kg/m2)
Otyłość nie jest izolowanym problemem. Razem z nią bardzo często występują choroby towarzyszące takie jak cukrzyca
rodnieniowe w układzie kostno-mięśniowym. zespól metaboliczny. dyslipidemia. stłuszczenie wątroby, niewydolność oddechowa, niewydolność krążenia, choroba wieńcowa, zaburzenia endokrynologiczne, zwiększone ryzyko zakrzepi-
ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe. Do tych ostatnich należą pomenopauzalny rak sutka, rak endometrium. jajnika, pęcherzyka żółciowego, rak nerek, prostaty i rak jelita grubego.
Podstawą leczenia otyłości jest leczenie zachowawcze. Wymaga ono wprowadzenia zmian w środowisku życia takich jak na przykład modyfikacja jego stylu, sytuacji rodzinnej czy sposobu spędzania wolnego czasu. Zaleca się kontrolowany sposób żywienia związany z niedoborem energetycznym zgodny z zaleceniami lekarza lub dietetyka oraz zwiększenie
makologiczne. które wpływa na zmniejszenie przyjmowanej energii poprzez redukcję łaknienia. Stosowane przez wiele lat w leczeniu otyłości pochodne amfetaminy czy hormonów tarczycy uznano za niebezpieczne w terapii. Leki stosowane z odpowiednią dietą mogą wpływać na spadek masy ciała tylko o 5-10%. Dla pacjentów z indeksem masy ciała powyżej 30-35 kg/m2 leczenie takie nie daje zadowalających wyników. Brak również dowodów na ich długotrwały efekt terapeutyczny.
leczeniu zacfiowawtczym otyłości ltosć ml”l,cy pc
- dieta ubogokaloryczna
- dieta zmodyfikowana oraz modyfikacja zachowań
- dieta ubogokaloryczna oraz modyfikacja zachowań