CCF20131121009

Rozdział drugi - Opieka pielęgniarska nadpaleniem nu oddziale chirurgii ogólnej... .

5.2. Postępowanie pielęgniarskie

Opieka pielęgniarska nad chorym w bezpośrednim okresie po zabiegu operacyjnym powinna się skupić na kilku ważnych elementach:

•    Kontrola świadomości chorego.

•    Monitorowanie podstawowych funkcji życiowych chorego:

-    ciśnienie tętnicze;

-    tętno;

-    oddech;

-    ilość wydalanego moczu oraz

-    ocena barwy skóry i błon śluzowych, tzw. powrotu kapilarnego i temperatury ciała pacjenta.

•    Obserwacja chorego w kierunku wystąpienia ewentualnych powikłań związanych z zabiegiem; powikłania (główne): krwawienie, krwotok, wstrząs hipo-wolemiczny. Wskazana jest także obserwacja chorego pod kątem powikłań specyficznych (związanych z zabiegiem): niedokrwienie stomii, martwica stomii, wciągnięcie stomii, krwawienie ze stomii.

•    Obserwacja rany operacyjnej i samej stomii (kierunki obserwacji patrz, powyżej), czystości opatrunku, obserwacja ilości i jakości treści, Jaka może wypływać z założonych w trakcie zabiegu drenów.

•    Podawanie pacjentowi zleconych leków i płynów infuzyjnych

•    Pomoc w uwolnieniu chorego od bólu związanego z zabiegiem oporacyj-nym poprzez systematyczne podawanie leków przeciwbólowych oraz stalą kontrolę bólu odczuwanego przez pacjenta.

•    Dbanie o ogólny komfort chorego.

’ Dokumentowanie wszystkich pomiarów dokonanych u chorego. Dokumentowanie podanych pacjentowi leków i płynów infuzyjnych

•    W razie konieczności szybkie informowanie zespołu medycznego (chirurg anestezjolog, pozostali członkowie zespołu pielęgniarskiego) o zmieniającym się stanie chorego.

15.3. Zalecenia dla chorego po zakończeniu leczenia szpitalnego

• Pielęgnacja stomii. Do pielęgnacji okolicy stomii lub samej stomii należy używać łagodnego mydła, najlepiej, o pH 5,5: Wszelkie czynności związano z pielęgnacją stomii należy wykonywać delikatnie, a pacjenta poinformo wać, że dotykanie stomii nie wywołuje bólu, ponieważ jelita nie posiudają włókien czuciowych. Należy delikatnie odklejać worek stomijny, skórę

wokół stomii obmywać ciepłą wodą, a następnie obmytą okolicę dokładnie osuszyć. Do osuszania skóry wokół stomii nie zaleca się używać benzyny, niewskazane jest także stosowanie maści i kremów, ponieważ zmniejsza to wluściwości przylepne worków (wyjątek stanowią środki medyczne przeznaczone do pielęgnacji skóry wokół stomii). Należy także systematycznie golić włosy wokół stomii (najczęściej dotyczy to mężczyzn) oraz przyklejać płytkę lub worek stomijny z odpowiednim otworem - otwór powinien'być większy od średnicy stomii o około 1-2 mm.

• Sposób tywiania. Dieta zalecana dla pacjentów ze stornią jelitową jest różna • w zalażności od rodzaju choroby podstawowej, która była przyczyną wyłonieniu stomii jelitowej (nowotwór jelita, choroba zapalna jelita itd.), od rodzaju stomii (ileostomia- najczęściej stolce płynne, częste i w dużych Ilościach: kolostomia - stolce normalne lub płynne), od miejsca wyłonienia stomii na jelicie grubym (stornia „prawostronna" na okrężnicy wstępującej także tendencja do oddawania stolców płynnych; stornia „lewostronna" mt okrężnicy zstępującej - charakter oddawanego stolca najczęściej jest zbliżony do stolcu wydulunego naturalnym odbytem) oraz od ilości i rodzaju chorób współistniejących (przede wszystkim choroby przewodu pokarmowego np, niewydolność trzustki, kamica pęcherzyka żółciowego, choroby metnbollozno - np, cukrzyca, inne choroby - np. niewydolność nerek). Dlatego toż. niektórym pacjentom zaleca się dietę niskoresztkową (w celu ellmlnac|l tendencji do oddawania płynnych stolców), jednakże dla zapobieżeniu zaparciem należy okresowo stosować również dietę bogatoresztkową (np, Jeden togo rodzaju posiłek dziennie); ciemne pieczywo, płatki owsiane, kuszo, owoce I warzywu. Pacjentom należy zalecić, aby spożywali jedzenie świeże, |edll w regularnych porach dnia, powoli - dokładnie przeżuwając pokarm, unikali potraw, które wzmagają fermentację i produkcję gazów fasola, groch, bób, kapusta, kalafior oraz duże ilości białka, zwłaszcza białka )u| Ponadto trzeba chorym przekazać, aby starali się unikać sytuacji llresowych emocje przyspieszają perystaltykę jelit.

Gacy w przewodzie pokarmowym - informaoje dodatkowe Obianojid autów w prz9wodzl9 pokarmowym

W przewodzie pokarmowym każdego człowieka zawsze znajduje się pewna ilość gazów. Pod •lawowym luli źródłem jest potykanie powietrza (zwłaszcza podczas spożywania posiłków I płynów) orait fermentacja bakteryjna, która zachodzi w jelicie grubym. Wciągu doby wydala I" ne jaal pi rad odbyt 000-1200 ml gazów. Część gazów wchłaniana jest z przewodu pokarmo wago do krwi I wydalana przez płuca. Stale w przewodzie pokarmowym znajduje się ok. 150 ml gazów (00 ml w żołądku I 100 ml w okrężnicy). W jelicie cienkim występuje niewielka

Illośó gazów, ponieważ dość szybko przesuwają się one w czasie perystaityki do jelita grube QO,

Nadmiar gazów odchodzących z przewodu pokarmowego stwierdza się: • Po szybkim Jedzeniu i niezbyt dokładnym przeżuwaniu pokarmu.

153