672580928

40 Hagiografia — Hiatus

Hagiografia. Piśmiennictwo, którego przedmiotem są żywoty świętych.

Hagionim. Rodzaj pseudonimu, w którym użyte zostało imię lub nazwisko świętego.

Hai-Kai. Krótki, kunsztowny utwór liryczny w poezji japońskiej, złożony z trzech wersów, zawierających 17 sylab, a wyrażający jedną myśl.

Haiłki. Wiosenne pieśni ukraińskie.

Haplografia. 1. Zastępowanie podwójnych zgłosek lub liter pojedynczymi. 2. Błąd w rękopisie polegający na opuszczeniu jednej z dwu podobnych liter albo wyrazów.

Happy end. Określenie z języka angielskiego, dosłownie:    szczę

śliwy koniec; używane na oznaczenie szczęśliwego zakończenia fabuły, zwykle przez małżeństwo bohaterów.

Harmonia naśladowcza zob.

Onomatopeja.

Hasło. Wyraz lub wyrazy wysunięte na czoło opisu, stanowiące o zaszeregowaniu pozycji w układzie (np. w katalogu, bibliografii, encyklopedii itp.).

Heksametr antyczny. Wers złożony z sześciu stóp czteromoro-wych, daktyli i spondei. Piąta stopa jest zwykle daktylem, a ostatnia ma dwie sylaby (spon-dej lub daktyl katalektyczny). Np.:

In nova | ferł ani|mus mu tatasjdicerc | for-

[mas corpora. | Dicoejptis (nam | vos inu|tastis

[ct | illas).

(P. N. Ovidius: Melamorphoses).

Heksametr polski. Wzorowany na antycznym (zamiast sylab długich i krótkich akcentowane i nie akcentowane) wers sześcioakcen-towy, złożony z trochei i daktyli. Najczęstszy wzorzec: Ss, Sss, Ss, Sss, Sss, Ss. Np.:

Czemu, j cieniu, odjjeżdżasz|, ręce złaj -

(mamszy na | pancerz. Przy pochodniach, co | skrami | grajy

[ojkoło tujych | kolan?—

(C. Nor uu id: Kenta pamięci żałobny

[rapsod).

Hendekasyllabos. Wers jedena-stozgłoskowy, zwykle alcejski lub saficki.

Hendiadys. Dwa rzeczowniki lub czasowniki połączone spójnikiem i, a wyrażające to samo pojęcie (np. ojczyzna i kraj rodzinny; cieszył się i radował itp.).

Heraldyka. Nauka o herbach, pomocnicza dla badań historycznych.

Hermeneutyka. Badania wchodzące w skład metody filologicznej, a polegające na interpretacji rzeczowej i objaśnianiu tekstu.

Heroidy. Listy miłosne bohaterek mitycznych. Nazwa dla elegii miłosnych o formie epistolarnej, pochodząca od Heroid Owidiusza.

Heroizacja. Technika konstrukcyjna realizująca kategorię ważności, nadająca przedstawionym osobom cechy wyróżniające, wybitne i pozycję wyjątkową.

Hiatus zob. Rozziew.