6771814549

124 Jerzy Brzeziński, Mariusz Urbański

Gdy piszemy o osobach, które przed laty były związane z naszym Instytutem i walnie przyczyniły się do jego rozwoju, a dziś pracują w innych uczelniach, to trzeba wymienić przede wszystkim nazwiska trzech profesorów psychologii: Ireny Obuchowskiej, Tomasza Maruszewskiego i Stanisława Kowalika. Ukończyli oni studia na UAM i tu uzyskali wszystkie stopnie naukowe i tytuł profesora.

Prof. Irena Obuchowska specjalizowała się w psychologii klinicznej dziecka. Od 1964 r. pracowała w Katedrze Psychologii Klinicznej. Doktoryzowała się w 1966 r. u prof. A. Lewickiego. W 1975 r. przechodzi do Instytutu Pedagogiki UAM, w którym zakłada (i jest jego pierwszym, wieloletnim kierownikiem) Zakład Psychopatologii Dziecka i Pedagogiki Specjalnej. Zorganizowała też, wedle własnego projektu, nowy kierunek studiów na UAM: Pedagogikę specjalną. Habilituje się w 1976 r. z psychologii na podstawie do dziś wysoko cenionej przez specjalistów monografii: Dynamika nerwic: psychologiczne aspekty zaburzeń nerwicowych u dzieci i młodzieży (PWN, 1976, 1981,1983).

Prof. Tomasz Maruszewski rozpoczynał karierę naukową jako asystent w Zakładzie Psychologii Klinicznej. Pracę doktorską napisał w 1975 r. pod kierunkiem prof. B. Hornowskiego. Habilitował się z psychologii w 1982 r. na podstawie wydanej w Wyd. Naukowym UAM monografii Analiza procesów poznawczych w świetle idealizacyjnej teorii nauki. Był kierownikiem Zakładu Psychologii Ogólnej (1983-1999) i dyrektorem naszego Instytutu (1991-1999). Pełnił też funkcje: zastępcy dyrektora Instytutu i prodziekana WNS. To w okresie jego dyrektorowania Instytut uzyskał prawo doktoryzowania z psychologii (przeniesione z poziomu Rady WNS). Prof. T. Maruszewski specjalizuje się w problematyce psychologii poznawczej, emocji i pamięci. Jest autorem, obok wyżej wymienionej monografii, takich znaczących pozycji w polskiej psychologii, jak: Psychologa poznania (GWP, 2001) i Pamięć autobiograficzna (GWP, 2005). W 1999 r. odszedł do SWPS (aktualnie: Wydział Zamiejscowy w Sopocie - kierownik Zakładu Psychologii Procesów Poznawczych).

Prof. Stanisław Kowalik, psycholog i socjolog, rozpoczynał pracę naukową jako asystent w Zakładzie Psychologii Osobowości, którego kuratorem był prof. B. Hornowski. U niego też napisał w 1976 r. pracę doktorską. Habilitował się z psychologii w 1988 r. na podstawie wydanej przez PWN monografii Upośledzenie umysłowe. Teoria i praktyka rehabilitacji. W naszym Instytucie kierował Zakładem Psychologii Społecznej (1993-1997). Pełnił też funkcje: zastępcy dyrektora Instytutu oraz prodziekana WNS. Jest wybitnym specjalistą w dziedzinie psychologii rehabilitacji (zwłaszcza osób z niepełnosprawnością intelektualną); zajmuje się też społeczną psychologią stosowaną,