130 Jerzy Brzeziński, Mariusz Urbański
niżej wyszczególnionych grup tematycznych. Do tego dochodzą, rzecz jasna, liczne artykuły naukowe i rozdziały w pracach zbiorowych.
Ponieważ większość prowadzonych w Instytucie prac badawczych (w tym projekty finansowane w ramach grantów, pochodzących z różnych źródeł, jak również prace awansowe czy magisterskie) to prace empiryczne, bywa, że niektóre z nich wymagają „zewnętrznej” oceny pod względem respektowania standardów etycznych (a nie tylko metodologicznych). Niezbędne było więc powołanie - zgodnie ze światowymi standardami obowiązującymi także w środowisku psychologów-badaczy - odpowiedniej komisji, której celem byłaby ocena projektów pod względem etycznym, jeszcze przed skierowaniem ich do realizacji. Taka komisja - Komisja Etyki ds. Projektów Badawczych Instytutu Psychologii UAM - została powołana w 2004 r.17 Przewodniczy jej prof. Elżbieta Hornowska. Jest to jedna z pierwszych komisji etycznych powołanych w krajowym środowisku psychologii.
2.2.1. Obszary badań
Naszym zdaniem największe grupy tematyczne, dzięki którym Instytut jest najbardziej rozpoznawalny, sięgają korzeniami kilkadziesiąt lat wstecz. I tak, do badań prowadzonych w Katedrze Psychologii Klinicznej u prof. Andrzeja Lewickiego (i jego współpracowników) nawiązują, może nie zawsze wprost, te dzisiejsze, podejmowane w szeroko rozumianej psychologii zdrowia i psychologii klinicznej. Chodzi głównie o badania w obszarze uzależnień (L. Cierpiałkowska i M. Ziarko, Psychologia uzależnień - alkoholizm, Wyd. Naukowe UAM, 2010), psychopatologii (D. Górska, Uwarunkowania dys-regulacji emocjonalnej u osób z zaburzeniem osobowości borderline, Wyd. Naukowe UAM, 2006), psychologii sądowej i psychopatii (J. Groth, Rozwój moralny a radzenie sobie ze stresem u nieletnich przestępców, Bogucki Wyd. Naukowe, 2003), psychoterapii (L. Cierpiałkowska z zespołem), psychoanalizy, podejścia narracyjnego w psychologii (E. Soroko, Aktywność autonar-racyjna osób o różnych poziomach organizacji osobowości, Wyd. Naukowe UAM, 2014). Z kolei relatywnie młody i rozwijający się zespół Marii Beisert prowadzi badania w zakresie seksuologii klinicznej i społecznej: zjawiska kazirodztwa i pedofilii oraz ich uwarunkowania, diagnoza i terapia zaburzeń seksualnych, wiarygodność świadków (M. Beisert, Pedofilia. Geneza i mechanizm powstawania, GWP, 2011; M. Zielona-Jenek, Przesłuchanie małoletnich świadków, Wyd. Naukowe PWN, 2012).
psychologia.amu.edu.pl/4365-2/o-ip-uam/komisja-etyki/.