Jeżeli stężenie roztworu wzorcowego wynosi „ cwz” [mol/1], a jego miareczkowana objętość -»Vwz”[ml], natomiast objętość zużytego titranta wyniosła „Vt” [ml] to (w przypadku, gdy substraty są zdefiniowane tak, że reagują ze sobą w stosunku molowym 1:1):
cwz'Vwz= crVT
skąd:
ct=JL^ [mol/1]
Mianowanie roztworu określane także bywa jako: „ NASTAWIANIE MIANA”. MIARECZKOWANIE
Prowadzenie reakcji pomiędzy roztworami substancji „A” i „ B”, gdzie roztwór „A” ma dokładnie znane stężenie składnika „A” i dozowany jest w sposób umożliwiający w każdym momencie dokładne określenie zużytej objętości (nazywany bywa „roztworem mianowanym” lub „titrantem”). Reakcję prowadzi się do punktu końcowego miareczkowania. Substancja „B” w roztworze drugim określana bywa jako - „analit”.
MOL
Jednostka miary liczebności materii wg układu SI. Dość substancji, która zawiera liczbę cząstek równą liczbie atomów zawartych w 0,012kg czystego nuklidu l2C.
NACZYNIA MIAROWE (szkło miarowe)
Naczynia laboratoryjne, najczęściej szklane lub z tworzyw sztucznych, służące odmierzaniu objętości. Cechowane są najczęściej dla temperatury 20 °c, na wylew (swobodny wypływ): pipety wielomiarowe, jednomiarowe (pełne), biurety, lub na wylew (fabrycznie określona objętość roztworu znajduje się wewnątrz naczynia): kolby miarowe, cylindry miarowe. Ze względu na dokładność cechowania rozróżnia się różne klasy naczyń miarowych.
NACZYNIE WAGOWE
Szklane lub plastikowe o pojemności kilku, kilkudziesięciu mililitrów, zaopatrzone w szczelną (doszlifowaną) pokrywkę, służące do ważenia substancji na wadze analitycznej. Zobacz też: odważka analityczna.
NASTAWIANIE MIANA - patrz mianowanie roztworu.
ODWAŻKA ANALITYCZNA
Odważka jest to pewna ilość substancji o znanej masie; wyznaczonej z taką dokładnością, jaka wymagana jest w wykonywanej pracy; zakłada się, że o dokładności sporządzenia odważki decyduje tylko dokładność używanej wagi, a nie np. sposób jej przeniesienia z naczynka wagowego do innego naczynia. Zobacz też: przeniesienie ilościowe.
OZNACZANIE
13