683539640

nauczania dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wycieczka umożliwia dzieciom poznanie przyrody, ułatwia zrozumienie wiedzy merytorycznej, kształtuje emocjonalny stosunek do zwierząt, roślin i otaczającego terenu, wreszcie motywuje do odpowiedniego zachowania się w środowisku [Poskrobko 1998, s. 104]. Zajęcia terenowe na długo zostają w pamięci uczestników.

Ćwiczenia w terenie ze studentami mają ten sam cel. Na kierunkach nauczycielskich zwraca się uwagę na możliwości zastosowania praktykowanych metod w szkole. Dzięki własnym doświadczeniom i odczuciom po odbytych zajęciach, nauczyciel dostosuje treści programowe i środki dydaktyczne do wieku dzieci i ich możliwości.

Co można przedstawić na zajęciach terenowych? Przyrodę ożywioną i nieożywioną, przyrodę nienaruszoną, przyrodę zdegradowaną. W trakcie zajęć uczestnicy poznają przyczyny degradaqi środowiska i uświadamiają sobie negatywne skutki uprzemysłowienia.

Organizacja zajęć terenowych wiąże się z odpowiednim przygotowaniem prowadzącego i uczestników. Prowadzący dobiera tematykę, przygotowuje podstawy teoretyczne, samodzielnie poznaje teren wycieczki, dobiera atrakcyjne środki dydaktyczne.

Wybrane przykłady środowiskowych zajęć edukacyjnych •Zapoznanie się z funkcjonowaniem obiektów proekologicznych i jednostek organizacyjnych ochrony środowiska

•    funkcjonowanie i metody pracy oczyszczalni ścieków (Brzesko, Bukowina Tatrzańska, Kraków, Tarnów),

•    funkcjonowanie i metody pracy stacji monitoringu środowiska (Kraków),

•    funkcjonowanie i metody pracy Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Krakowie,

•    funkcjonowanie i metody pracy Regionalnego Centrum Edukaq'i Ekologicznej w Krakowie,

•    zasady pracy elektrowni wodnych Czorsztyn, Solina i Porąb ka-Żar.

•Poznanie form ochrony przyrody w parkach krajobrazowych, narodowych, rezerwatach przyrody; pomniki przyrody (Babiogórski Park Narodowy, Tatrzański Park Narodowy),

•Ochrona dziedzictwa w muzeach regionalnych i skansenach (skansen w Zubrzycy),

44