683539687

Jak widać, program zawiera wiele treści o problematyce zdrowotnej, chorobach cywilizacyjnych, możliwości leczenia metodami niekonwencjonalnymi. Trzeba wspomnieć o wspaniałej intencji niesienia pomocy osobom niepełnosprawnym, nieuleczalnie chorym i uzależnionym. Te cele realizuje nie tylko kształcenie ekologiczne, ale cała zorganizowana oświata. K. Borecka podkreśla, że „tylko człowiek zorientowany i bezpośrednio zainteresowany uwarunkowaniami zachowania dobrego zdrowia będzie przejawiał żywe zainteresowanie stanem środowiska, w którym żyje i działa, oraz możliwościami jego ochrony i odnowy". Jej zdaniem, w rękach nauczyciela leży odpowiedzialność za nowe, prozdrowotne i prośrodowiskowe myślenie wychowanków.

6.1.1. Metody dydaktyczne w nauczaniu problematyki żywienia (na przykładzie tematu: substancje obce w żywności)

%

Decyzją Ministerstwa Edukacji Narodowej od 1999 r. wszystkie przedmioty obejmujące problematykę ochrony przyrody i środowiska mają wspólną nazwę ekologia. Prowadzący zajęcia dobiera treści programowe zgodnie z kierunkiem studiów, na którym przedmiot jest realizowany. Na specjalnościach: technika z informatyką i praktyczne nauczanie zawodu realizuję zagadnienia ekologiczne ujęte początkowo pod nazwą współczesne problemy techniki i ochrony środowiska, później wybrane problemy ochrony środowiska i wreszcie podstawy inżynierii środowiska. Bogata propozycja programowa spotyka się z mniejszym lub większym zainteresowaniem słuchaczy. Jak wykazała analiza badań ankietowych prowadzonych w latach 1996 i 1997 wśród studentów studiów stacjonarnych i zaocznych, najbardziej wartościowe dla przyszłych i obecnych (czynnych) nauczycieli techniki są zagadnienia dotyczące chemicznych skażeń żywności i ekologicznych aspektów funkcjonowania gospodarstw domowych (patrz rozdział II. 5.1.3a). Największa liczba respondentów wnioskowała o poszerzenie materiału dydaktycznego poruszającego tematykę żywności [Sobczyk 1998c, s. 52). Niekłamane zainteresowanie słuchaczy i zaangażowanie w przygotowywanie się do zajęć z tej problematyki skłoniły mnie do stworzenia autorskiego programu nt.: chemiczne skażenia żywności i bezpieczna żywność.

Zwracam uwagę na fakt, że metody nauczania są nieskomplikowane, czasem banalnie proste. Taki system jest jednak głęboko przemyślany.

08