Prostota jest bowiem kluczem do wszelkiego poznania. Wśród słuchaczy studiów zaocznych jest przewaga tych, którzy widzą większą korzyść w praktycznym użytkowaniu wiadomości, we wprowadzaniu treści w życie codzienne. Atutem czynnych nauczycieli (w porównaniu ze studentami stacjonarnymi) jest wiedza połączona z doświadczeniem dydaktycznym i życiowym. Moje wieloletnie kontakty ze społecznością studencką wyraźnie wskazują na jej inklinacje w stronę praktyki, doświadczeń, działania. Wiedza tak, ale wiedza praktyczna.
Odpowiednia organizacja pracy nauczyciela, zastosowanie atrakcyjnych metod i form nauczania oraz środków dydaktycznych wpływa na umiejętności uczniów. Z. Chełmińska [1999, s. 18] przypomina kolejne etapy prowadzonej lekcji: przedstawienie teoretycznych problemów, pokaz, realizacja zagadnienia w grupach, rzadziej indywidualnie, ocena wiedzy i wyników pracy, porządkowanie pracowni. Tematyka realizowana na lekqi warunkuje wybór metod dydaktycznych. Może to być wykład, elementy pogadanki połączonej z dyskusją. Zróżnicowanie metod nauczania wpływa doskonale na percepcję słuchaczy. Wskazany jest odpowiedni dobór środków dydaktycznych: foliogramów, plansz, folderów, filmów, przeźroczy. Istotny problem to rzetelne i systematyczne sprawdzanie wiadomości [por. Sobczyk 1998a].
Nauczyciel w pracy dydaktycznej dotyczącej tematyki prozdrowotnej musi pamiętać o zasadniczych aspektach zdrowia człowieka: fizycznym, psychicznym, emocjonalnym, socjalnym, osobistym i duchowym. Aspekt fizyczny to zrozumienie, jak funkcjonuje nasz organizm, aspekt psychiczny bada powiązania z drogami nabycia wiedzy o zagrożeniach zdrowia i zastosowanie tej wiedzy w praktyce. W ujęciu emocjonalnym chodzi o umiejętność rozumienia znaczenia zdrowia, natomiast aspekt socjalny wyraża powiązania z innymi ludźmi. Z punktu widzenia osobistego aspekt zdrowia dotyczy własnych sukcesów oraz możliwości osiągania zadowolenia. Ujęcie duchowe wchodzi w zakres celu naszego życia, istnienia oraz tego, co łączy wszystkich ludzi w jednym wielkim społeczeństwie [por. Szapiro 1997).
Słuchacze studiów zaocznych są niezwykle chętni do uczestniczenia w tego typu zajęciach. Według moich danych z trzech ostatnich lat 98% słuchaczy uczestniczyło w wykładach i ćwiczeniach obejmujących problematykę żywienia. Jest to wskaźnik dużo wyższy, niż obserwowany wśród studentów stacjonarnych (90%). Wyniki nauczania są również zaskakująco wysokie w grupie studentów zaocznych. Myślę, że jest to efekt
89