683539917

mówić. Inna rola odbiorcy, profesjonalnie obiektywna, to rola krytyka lub badacza literatury. Dla jej podjęcia potrzebna jest świadomość metodologiczna, służąca analizie i interpretacji tekstu. W Poczwarce Terakowska sięga do wątków biblijnych, czyli sytuacji arche. One zaś pozwalają wykorzystać założenia krytyki mitograficznej, objaśniać postępowanie bohaterów przy pomocy archetypowych wzorców.

W pobieżnej lekturze Poczwarki może wydawać się, że na plan pierwszy wysuwają się postacie kobiet - matki i córki. Tymczasem bardziej uważna, a może powtórna lektura tej niezwykłej książki wskazuje na innego głównego bohatera - mężczyznę. Jest nim tragiczna postać Adama, skonstruowana na wzór starożytnego Edypa. To Adam, mąż Ewy, ojciec Myszki, dziewczynki z zespołem Downa, przez osiem lat jej życia walczy z przeznaczeniem.

Rolę Pytii pełni tu jego genetyczna przeszłość, którą udaje mu się wymazać z pamięci; ślepotą Edypa jest w życiu Adama jego sposób patrzenia - nigdy nie zniżał on wzroku do poziomu najpierw niezdarnie raczkującej, później kolebiącej się na krótkich nóżkach córki. Dramatyczne dociekania prawdy przez króla Edypa, który wezwał na pomoc wróżbitę Terezjasza, dokonują się w święcie przedstawionym Poczwarki poprzez lekturę fachowych książek medycznych, czytanych ukradkiem przez Adama, a także przez obserwację, a raczej podglądanie Myszki, wykonującej niezdarne ruchy „tańca”. Wynikiem tych działań Adama-ojca jest właściwe (w przeciwieństwie do opiekuńczej matki) rozumienie bełkotu dziecka, na przykład słowa-klucza „taa...”, oznaczającego wymarzony przez „poczwarkę” taniec, a nie tatę... Także odsunięcie się Adama od bezradnej, niewinnej żony przypomina próbę ucieczki Edypa od przybranych i też niczemu winnych rodziców. Wysiłki Edypa zmagającego się z okrutnym fatum okazały się daremne, również Adam-Edyp nie zdążył z miłością... Jest więc bohaterem tragicznym, zamiast się zmierzyć, a raczej pogodzić z losem -ucieka (inaczej niż żona, która niby Ziemia-Matka cierpi wydając gorzkie owoce, ale łatwiej przyjmuje porządek natury).

Jak więc widać z przedstawionego w Poczwarce wątku matki i córki (w którym zraniona Demeter rozpacza, gdy Korę pochłaniają ciemności), książka ta nie jest przeznaczona tylko dla kobiet, szczególnie zainteresowanych problematyką macierzyństwa. Po-czwarka poruszając głębie ludzkich reakcji pokazuje, że w pierwotnym porządku arche to mężczyzna-Ojciec powinien zawsze chronić Kobietę i jej Dziecko.

98