683539946

-    Kup mi coś, kup mi coś!

Kup mi, proszę, jeszcze coś!

-    Kupię tobie trzy okręty, których strzeże smok zaklęty.

-    Kup mi coś, kup mi coś!

Kup mi, proszę, jeszcze coś!

-    Kupię tobie cztery pawie, będą brodzić w miękkiej trawie.

Kup mi coś, kup mi... i tak bez końca - dziecko prosi i otrzymuje. A o osobie dorosłej z tego wiersza można powiedzieć, że nie tylko jest cierpliwa, wie również, że tędy prowadzi droga (wyrazić pragnienie - spełnić marzenie i znowu pragnąć...) do celu, ukształtowania twórczej osobowości człowieka. Ta niekończąca się „przepychanka” literacka, to wzajemne obdarowywanie pozwala i dziecku, i dorosłemu otworzyć się - a więc być szczęśliwym.

I tak modele dydaktyczne zmieniają się w sferze koncepcji i filozofii wychowania, co widać w obrazach literackich, które grożą, uczą, proponują, zachęcają, np. obraz dyscypliny grozi karą, serduszka wzrusza, skakanki zachęca do zabawy, będącej żywiołem dziecka, a marzeniem każdego jest być obdarowanym: dlatego -„kup mi coś, kup mi coś, kup mi coś...”