6915324175

zadanie i modelem lateralizacji kończyn w układzie ręka-noga, jeśli zadania ruchowe nie są związane z dużym zaangażowaniem analizatorów wzrokowych i słuchowych w wykonanie ruchu. Świadczyć to może o zmniejszeniu wpływu aferentacji z kończyn w przypadku zadań wymagających znacznego zaangażowania struktur związanych z wyższymi poziomami sterowania (kora mózgowa i struktury podkorowe).

2. Reakcje neurofizjologiczne odruchowe na poziomie rdzeniowym wykazują zróżnicowanie stronne w aspekcie lateralizacji kończyn jedynie w przypadku parametrów przewodnictwa czuciowego. Jest zatem prawdopodobne, że asymetria motoryczna w tym zakresie jest związana z odmiennym modelem aferentacji z kończyn dominujących i nie dominujących, co pośrednio potwierdza prawdopodobieństwo wpływu dominacji funkcjonalnej na procesy kontroli motorycznej poprzez system aferentnych sprzężeń zwrotnych.

3.    Pomiędzy parametrami czasowymi reakcji odruchowych i reakcji kontrolowanych ocenianymi w aspekcie lateralizacji funkcjonalnej kończyn nie występują związki bezpośrednie. Świadczy to o złożoności i wielopoziomowym charakterze systemu kontroli motorycznej człowieka, który jawi się jako niezwykle skomplikowany. Może też świadczyć o istnieniu specyficznych mechanizmów sterowania i regulacji w zakresie ruchów dowolnych i reakcji odruchowych uzależnionych od stopnia aktywacji wyższych struktur ośrodkowego układu nerwowego człowieka.

4.    Lateralizacja motoryczna w odruchowych i kontrolowanych świadomie reakcjach ruchowych człowieka wykazuje znaczne zróżnicowanie w zależności od wieku badanych, chociaż w obrębie grup wiekowych też występuje indywidualne zróżnicowanie. Świadczy to o możliwości wpływu nie tyle samego wieku, co ilości i jakości nabytych doświadczeń ruchowych na proces kontroli motorycznej człowieka, przybliżając częściowo prawdopodobieństwo prawdziwości przedstawionego jako główna hipoteza badawcza modelu ALAM w procesie kontroli ruchów człowieka.

5.    Lateralizacja funkcjonalna może być uznana za istotny czynnik modulacyjny w procesie kontroli motorycznej człowieka zarówno w przypadku ruchów celowych jak i reakcji odruchowych. Dominacja funkcjonalna wpływa znacząco na stopień asymetrii motorycznej danej jednostki i jest częścią dynamicznego systemu sterowania i regulacji ruchów człowieka opartego prawdopodobnie na plastyczności układu nerwowego reagującego na bodźce ruchowe za pomocą spójnego systemu sprzężeń zwrotnych.

Aplikacyjny wymiar wyników

Analiza wyników testów psychomotorycznych pozwoliła na wyodrębnienie tych zadań testowych, które w badaniach ukierunkowanych na lateralizację funkcjonalną kończyn mogą być przydatne do jednoznacznego określania dominacji w obrębie kończyn. W przypadku dominacji funkcjonalnej kończyn górnych przydatnymi

10