Następnie przechodzimy do ćwiczenia Wspólnota, które polega na rzucaniu kłębkiem wełny do poszczególnych uczniów (tzw. metoda „pajęczyny’"). Po utworzeniu pajęczyny katecheta wyjaśnia cel ćwiczenia oraz jego realizację. Zwraca uwagę na więź, jaką chcemy stworzyć na katechezach w klasie pierwszej.
W grupie dobrze się czujemy. Możemy sobie pomagać, dzielić się tym, co mamy. Chociaż się różnimy, to możemy być przyjaciółmi.
Podsumowaniem tej części może być piosenka: Bo nikt nie ma z nas...
C. Zakończenie
Podsumowaniem katechezy będzie ćwiczenie Dłoń. Katecheta metodą rozmowy ukierunkowanej wyjaśnia, do czego służą dłonie. Zwraca uwagę na pozytywne czynności wykonywane przez rękę, np. powitanie, przeproszenie za zlo, dzielenie się...
- Po co mamy ręce?
- Co możemy robić rękoma?
- Kiedy ręce czynią dobro, a kiedy zlo?
Następnie prosimy, aby dzieci w zeszytach ćwiczeń odrysowaly swoją dłoń.
Katechezę kończymy piosenką: Bo nikt nie ma z nas tego, co mamy razem...
Piosenka pt. Bo nikt nie ma z nas tego, co mamy razem...
Bo nikt nie ma z nas.
Tego, co mamy razem.
Każdy wnosi z sobą to, co ma (najlepszego).
Zatem, aby wszystko mieć,
Potrzebujemy siebie wzajem.
Bracie, Siostro, ręka w rękę razem idź.
£
C
£