Kazimierz Kraj
poglądy prezentuje M. Sułek, uważa, że siłę militarną państwa można bezpośrednio określić przez moc bojową sił zbrojnych: „potęga militarna jest realizowaną częścią potencjału militarnego i określa ją całokształt wydzielonych przez państwo na określony czas sił i środków, przeznaczonych do prowadzenia wojny”26.
Rosja, będąca niejako kontynuatorką Związku Radzieckiego, zawładnęła znaczącą częścią radzieckiego potencjału militarnego27. Federacja przejęła od 70 do 80% potencjału wojskowego ZSRR, 60-70% przedsiębiorstw zbrojeniowych oraz 70-80% instytutów naukowo-badawczych i biur konstrukcyjnych związanych z kompleksem wojskowo-przemysłowym28. Dopiero 16 marca 1992 roku powołano Ministerstwo Obrony FR29. Utworzenie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej polegało na przemianowaniu armii radzieckiej na armię rosyjską30, co zostało zakończone 7 maja 1992 roku, kiedy to na mocy dekretów prezydenckich ostatecznie powołano narodowe siły zbrojne. W dziesięć dni później ministrem obrony Rosji został generał Paweł Graczow31.
Sił zbrojne Rosji stanowią następujące rodzaje wojsk: Strategiczne Siły Jądrowe (w skład których wchodzą Wojska Rakietowe Strategicznego Przeznaczenia, Powietrzne Siły Strategiczne i Morskie Siły Strategiczne), Wojska Kosmiczne, Wojska Lądowe, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna i Wojska Powietrznodesantowe32.
Nie ulega wątpliwości, że o militarnej pozycji Rosji decydują Strategiczne Siły Jądrowe33. W koncepcjach bezpieczeństwa narodowego z lat 1997 i 2000 oraz doktrynach wojennych FR przyjętych w latach 1993 i 2000 broń jądrowa jest traktowana jako środek pozwalający na powstrzymanie ewentualnego nieprzyjaciela przed agresją na Rosję i jej sojuszników34. Rosja rezerwuje sobie prawo do użycia broni atomowej jako pierwsza35. Przy czym warunkiem niezbędnym nie jest bynajmniej użycie przez przeciwnika broni jądrowej lub innej broni masowego rażenia. Powodem do wykorzystania broni atomowej może być szeroko zakrojona agresja przeciwko Rosji i jej sojusznikom z użyciem broni konwencjonalnej. Do podstawowych zadań rosyjskiego arsenału jądrowego
26 Podaję za: M. Sulek, Metody i techniki..., s. 86. Szerzej o podejściu Szawajewa, ibidem, s. 85-86.
27 Było to m.in. siedem z czternastu okręgów wojskowych oraz ok. 2,8 min żołnierzy.
28 Więcej na ten temat zob. I. Topolski, Siła militarna w polityce zagranicznej..., s. 61-65.
29 Pierwszym ministrem obrony Rosji został czasowo sam prezydent FR Borys Jelcyn.
30 O drodze od Armii Radzieckiej do Armii Rosyjskiej czytaj w: R. Śmigielski, Osierocona armia. Założenia polityki obronnej oraz Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej w latach 1992-2004, Warszawa 2006, s. 21-39.
31 R. Śmigielski, Osierocona armia..., s. 39.
32 Ibidem, s. 313-410. Autor szczegółowo charakteryzuje wszystkie rodzaje sił zbrojnych FR oraz ich przemiany w ostatnich kilkunastu latach.
33 Zob. I. Topolski, Siła militarna w polityce zagranicznej..., s. 91-101.
34 Sygnatariusze Układu o bezpieczeństwie zbiorowym z 1992 r., podpisanego w Taszkencie. Obecnie sygnatariuszami układu są: Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Armenia i Białoruś.
35 S. Bieleń, Tożsamość międzynarodowa..., s. 220-221.
16