i wysokich kompetencji w zakresie dydaktyki matematyki prof. Z. Krygowskiej były liczne zaproszenia na wykłady, seminaria, konsultacje i odczyty z wielu uczelni zagranicznych, m in. w: Paryżu, Montpellier, Strasburgu, Clermont-Ferrand, Rzymie, Montrealu oraz w instytutach i szkołach pedagogicznych w Moskwie, Leningradzie, Kijowie i Dreźnie.
Jednym z większych osiągnięć naszej Mistrzyni jest stworzenie silnego ośrodka naukowego, prowadzącego badania nad nauczaniem matematyki, znanego w świecie pod nazwą Krakowskiej Szkoły Dydaktyki Matematyki.
W sumie spod jej pióra wyszło 270 prac publikowanych w czasopismach różnej rangi, od metodycznych poczynając na naukowych kończąc. Wśród sześciu książek naukowych znalazło się dzieło podstawowe, trzytomowy Zarys dydaktyki matematyki. Wiele prac przetłumaczono na języki obce. W podręcznikach do geometrii, a właściwie w dwóch książkach pilotujących te podręczniki: Geometria. Podstawowe własności płaszczyzny część/ (1965), częśćII (1967) wyłożyła własną koncepcję geometrii Euklidesowej, opartej na nowej aksjomatyce, wykorzystującej pojęcie przekształcenia geometrycznego.
Duże możliwości szerzenia idei nowoczesnej dydaktyki matematyki i kształcenia nauczycieli na miarę potrzeb cywilizacyjnych XXI w. stwarzała praca prof. Krygowskiej w Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego i w różnych komisjach ministerialnych oraz w towarzystwach naukowych i redakcjach czasopism naukowych.
W latach 1963-1972 była członkiem Rady Głównej, pełniąc w tym czasie funkcję członka Prezydium Rady, przewodniczącej Sekcji Wyższych Szkół Pedagogicznych i następnie przewodniczącej Sekcji Nauk Matematyczno-Przyrodniczych. Jako członek Prezydium Rady przewodniczyła Komisji ds. Kształcenia Nauczycieli. Z tego okresu pochodzą dwie ważne dla naszej
Uczelni decyzje władz państwowych: decyzja Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego o możliwości uzyskiwania stopni naukowych w zakresie dydaktyk przedmiotowych (1967) oraz nadanie prawa przeprowadzania przewodów doktorskich z matematyki Radzie Wydziału Matema-tyczno-Fizyczno-Technicznego (1970).
Była bardzo czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego; tu pracowała w Komisji Popularyzacji Matematyki, w komitetach redakcyjnych „Wiadomości Matematycznych” i „Dydaktyki Matematyki” (przewodnicząca). Za pracę w PTM została wyróżniona członkostwem honorowym tego towarzystwa naukowego.
Szkoła została jej pasją do końca życia. Pod naukowym kierownictwem Z. Krygowskiej Ośrodek Telewizji Polskiej w Krakowie zorganizował w latach 1967-1971 cztery cykle wykładów telewizyjnych dla nauczycieli matematyki pod nazwą Matematyka w Szkole. Wykłady te były pierwszą, na tak szeroką skalę, zorganizowaną formą dokształcania i doskonalenia nauczycieli. Po nich był NURT - Nauczycielski Uniwersytet Radiowo Telewizyjny, też z udziałem grupy krakowskiej prowadzącej Wykłady.
Na zakończenie przytoczę fragment opinii prof. Hansa Freudenthala z Uniwersytetu w Utrechcie na temat Naszej Mistrzyni:
„Wśród wielu osób prowadzących badania w zakresie dydaktyki matematyki tylko nieliczne reprezentują odpowiedni poziom pod względem matematycznym i pedagogicznym. Pani Krygowska jest jedną z nich, a przy tym, być może, najważniejszą i najbardziej aktywną, zaś w każdym razie jako jedyna wśród nich naprawdę stworzyła szkołę o wybitnych osiągnięciach. Krakowska szkoła badań dydaktycznych jest w dydaktyce matematyki pojęciem uznanym na skalę międzynarodową”.
Bogdan. J. Nowecki
Konspekt nr 1/2006 (25)