7186603897

Nasi Mistrzowie

Podczas okupacji hitlerowskiej prof. Kry gowska początkowo pracowała w Krakowie i sprawowała funkcje doradcze, organizacyjne i kontrolne tajnego nauczania na Podhalu, dokąd skierowały ją polskie tajne władze oświatowe. Po pewnym czasie dostała stałe zatrudnienie jako urzędniczka w firmie drzewnej w Nowym Targu. Do jej obowiązków należało m.in. kontrolowanie okolicznych tartaków. W rzeczywistości miała w powiecie nowotarskim organizować tajne nauczanie i kierować nim. Realizację tego zadania znakomicie ułatwiała oficjalna praca. Wymagała bowiem prawie ciągłego poruszania się po terenie całego powiatu z niesfałszo-wanymi dokumentami. Bardzo często musiała przewozić w zatłoczonym pociągu z Krakowa do Nowego Targu podręczniki, książki i inne materiały dla nauczycieli i uczniów. Ta niezwykle ciężka, niebezpieczna i odpowiedzialna praca miała też jaśniejsze strony - możliwość obcowania z górami i lepszego poznania obyczajowości i hartu ducha mieszkańców Podhala.

Bezpośrednio po zakończeniu wojny prof. Krygowska wróciła do szkół krakowskich, ale już jako w pełni ukształtowana, doświadczona, zahartowana w niezwykle trudnych warunkach prac)' szkolnej, nauczycielka matematyki. Olbrzymie braki kadrowe w oświacie, spowodowane wyniszczającymi działaniami okupanta, wymagały także pomocy merytorycznej i organizacyjnej ludziom, którzy tę pracę podejmowali bez należytego do niej przygotowania. Prof. Krygowska realizowała to zadanie z właściwą sobie energią. Wróciła przede wszystkim do dawnego Ogniska Metodycznego Matematyki, które funkcjonowało pod nazwą Ośrodka Metodycznego Matematyki, i którym kierował prof. Jan Leśniak. Po jego przejściu do pracy w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w roku 1948 kierownictwo ośrodka objęła prof. Zofia Krygowska (do roku 1951).

W tym czasie ukształtowały się ostatecznie zainteresowania naukowe prof. Krygowskiej. Odnosiły się one do dydaktyki matematyki, która wprawdzie nie istniała jeszcze jako dyscyplina naukowa, ale była już wyraźnie zarysowana w planach badawczych jej twórczyni. Do roku 1950, kiedy to rozpoczęła etatową pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej, opublikowała 6 artykułów w czasopismach metodycznych, w tym samym roku obroniła pracę doktorską.

Podjęcie obowiązków nauczyciela akademickiego w Wyższe Szkole Pedagogicznej było wynikiem świadomego wyboru. Mogła pracować, na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie nieco wcześniej prowadziła zajęcia zlecone. Z Uniwersytetem utrzymywała zresztą stałe kontakty, prowadząc przez wiele lat wykłady i seminaria naukowe, ale nigdy nie związała się z nim na stale, mimo kilkakrotnie ponawianych przez władze tej uczelni propozycji zatrudnienia. Chciała pracować w uczelni wyższej, w której przygotowanie przyszłych nauczycieli byłoby celem głównym, a nie dodatkowym. Taką uczelnię widzieli w swoich zamierzeniach pierwsi kierownicy i pracownicy Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Prof. Krygowska włączyła się, z właściwą sobie pasją, w nurt prac programowych i organizacyjnych tej młodej szkoły. Już w 1951 r. objęła kierownictwo Zakładu Matematyki na wydziale Matematyczno-Fizycznym, a w latach 1953-1958 kierowała Katedrą Geometrii. W tamtym czasie Uczelnia przechodziła bardzo istotne przeobrażenia programowe i strukturalne. Z trzyletniej szkoły zawodowej, przygotowującej nauczycieli do pracy w szkołach podstawowych, przekształciła się w uczelnię typu akademickiego, kształcącą nauczycieli na poziomie magisterskim. Pierwsi absolwenci z dyplomami magistrów matematyki opuścili ją w roku 1957. Udział ówczesnej docent Zofii Krygowskiej w tworzeniu nauczycielskich studiów magisterskich był pionierski i wiodący. Nie było bowiem wzorców takich studiów, ani zestawów przedmiotów nauczania, które godziłyby wykształcenie przyszłych nauczycieli matematyki w zakresie specjalistycznym i kierunkowym z przygotowaniem dydaktycznym, pedagogicznym, psychologicznym i praktycznym. Doświadczenia i przemyślenia wyniesione przede wszystkim z pracy w szkole pozwalały prof. Krygowskiej na realizację tego zadania w sposób

Konspekt nr 1/2006 (25)