7186603965

Jubileusze

także wówczas, gdy występowa! w roli nauczyciela w Akademii Rolniczej w Krakowie oraz w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej (obecnie Akademii Podlaskiej) w Siedlcach, wreszcie - w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.

Studenci, którzy mają okazję zetknąć się zju-bilatem, poznają go jako nauczyciela życzliwego, otwartego, opiekuńczego, spolegliwego, wyrozumiałego a jednocześnie wymagającego. Uczniowie cenią go za partnerską, podmiotową, dialogową atmosferę, jaką tworzy na wspólnych spotkaniach. Podziwiają także jego racjonalny umysł, wielką erudycję i szeroką wiedzę. Profesor jest dla nich wzorem taktu pedagogicznego i wysokiej kultury osobistej. Wszyscy odczuwają chęć Jubilata do dzielenia się swoją bogatą wiedzą i doświadczeniami oraz wielką pasją badacza. Tą pasją potrafi zarażać szczególnie wtedy, gdy pełni rolę promotora. Przekonało się o tym 15 doktorów i 213 magistrów, bo właśnie tylu do tej pory Profesor wypromował.

Pracę badawczą rozpoczął Jubilat w 1964 r. w Akademii Rolniczej w Krakowie, czego efektem była już po pięciu latach obroniona praca doktorska, a po dalszych pięciu uzyskanie stopnia naukowego doktora habilitowanego. Równie intensywnie pracował w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach, do której na własną prośbę został przeniesiony w 1979 r. Efekty Jego aktywności naukowej zaowocowały w roku 1984 nadaniem tytułu naukowego profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych. W tym też roku Profesor podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, z którą nie rozstaje się do chwili obecnej. Tutaj, w 1996 r., został powołany przez Ministra Edukacji Narodowej na stanowisko profesora zwyczajnego.

Dorobek naukowy Profesora jest bardzo bogaty i wielowymiarowy. Podejmowana problematyka badawcza, wybory metodologiczne i charakter pisarstwa są dowodem jego niebanalnego, dywergencyjnego sposobu myślenia. Wytworom pracy umysłowej Jubilata z pewnością można przypisać cechy nowości, staranno

ści i dużej wartości poznawczej, co pozwala nadać mu miano osobowości wyjątkowo twórczej. Dotychczasowy dorobek Profesora Józefa Kuźmy obejmuje blisko 200 publikacji, w tym monografie, prace zwarte, artykuły publikowane w kraju i zagranicą, podręczniki i skrypty. Do najważniejszych osiągnięć naukowych należy zaliczyć m.in.: podręcznik akademicki Doradztwo Rolnicze, Warszawa 1986 (1988 - II wyd.); Optymalizacja systemu pedagogicznego kształcenia, dokształcania i doskonalenia nauczycieli, Warszawa - Kraków 1993; Nauczyciele przyszłej szkoły. „Prace monograficzne” nr 290, Kraków 2000 -1 wyd., 2001 - wznowiona; Nauka o szkole. Studium monograficzne.

Zarys koncepcji, Kraków 2005.

Należy zaznaczyć, że publikacja Nauka

0    szkole oceniona jest w środowisku pedagogów polskich jako nowatorska, otwierająca nowe perspektywy edukacji w XXI w. Warto również podkreślić, iż wyniki badań Profesora są cytowane w systemie informacji amerykańskiej

1    w systemie EUDISED RI).

Jubilat - obok licznych publikacji krajowych i zagranicznych - uczestniczy czynnie w wielu kongresach i konferencjach w kraju i za granicą.

Brał udział w Europejskich Seminariach z Upowszechniania Oświaty Rolniczej - Wageningen (1977 r.), Dublin (1979 r.), Lucca (1983 r.), Oslo-Asker (1985 r.), Vila Real (1991 r.). W 1994 r. przedstawił międzynarodowemu gremium uczonych relację o postępie reform edukacyjnych w Polsce w okresie transformacji ustrojowej, wzbudzając duże zainteresowanie zebranych w Uniwersytecie Kolumbijskim (Nowy Jork). Bardzo znaczące jest uczestnictwo Profesora w Światowych Kongresach Edukacji Komparaty-stycznych (WCCES) w Pradze (1992 r.), Cape 87 Town (1998 r.), Seulu (2001 r.), w światowym — Forum Edukacyjnym w Pekinie (2002 r.) oraz XX Konferencji CESE w Londynie (2002 r.).

Duże słowa uznania należą się Profesorowi za doskonałe przygotowanie i przeprowadzenie wielu ogólnopolskich konferencji, które wzbudzały entuzjastyczne opinie i komentarze gości,

Konspekt nr 1/2006 (25)